Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

metal bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
Metal Substantiv

metal(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) ostra odmiana muzyki rockowej
noun

das Metall [des Metall(e)s; die Metalle] Substantiv

metal(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny charakteryzujący się obecnością w sieci krystalicznej elektronów swobodnych;
noun

metal(heraldyka, heraldyczny) jeden z rodzajów tynktury heraldycznej;
noun

Metalldetektor

wykrywacz metalu

metallisch Adjektiv

metaliczny(chemia, chemiczny) o cechach metalu lub zawierający w składzie metal
adjective

metalowy(chemia, chemiczny) związany z metalem, dotyczący metalu, zrobiony z metalu
adjective

Metalloid

metaloid

Metallurg Substantiv

metalurgnoun
osoba zajmująca się metalurgią

Metallurgie | Hüttenwesen Substantiv

metalurgianoun
nauka o wytwarzaniu i obróbce metali;

metallurgisch | Metall- Adjektiv

metalurgicznyadjective
związany z metalurgią

das Alkalimetall [des Alkalimetall(e)s; die Alkalimetalle] Substantiv

litowiecnoun

potasowiec(chemia, chemiczny) pierwiastek należący do pierwszej grupy głównej układu okresowego pierwiastków
noun

das Edelmetall [des Edelmetall(e)s; die Edelmetalle] Substantiv

metal szlachetnynoun

Elektrometallurgie Substantiv

elektrometalurgia(technologia, technika, techniczny) wydobywanie metali z rud lub oczyszczanie ich przy użyciu prądu elektrycznego;
noun

das Erdalkalimetall [des Erdalkalimetall(e)s; die Erdalkalimetalle] Phrase

berylowiecphrase

Gold | Gelbmetall Substantiv

złoto(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Au i liczbie atomowej 79;
noun

das Halbmetall [des Halbmetall(e)s; die Halbmetalle] Substantiv

półmetal(chemia, chemiczny) pierwiastek posiadający cechy zarówno metali jak i niemetali;
noun

Heavy Metal Substantiv

heavy metal(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gatunek metalu (muzyki);
noun

das Leichtmetall [des Leichtmetall(e)s; die Leichtmetalle] Substantiv

metale lekkienoun

das Nichtmetall [des Nichtmetall(e)s; die Nichtmetalle] Substantiv

niemetal(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny, który nie wykazuje żadnych właściwości metalicznych, np. nie przewodzi prądu elektrycznego;
noun

das Bohrium [des Bohriums; —] (radioaktives metallisches Transuran/chemisches Element) (Zeichen: Bh) Substantiv

bohr(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Bh i liczbie atomowej 107;
noun

Schlagmetall Substantiv

szlagmetal(sztuka) imitujący złoto, srebro lub brąz materiał dekoracyjny w postaci cienkich płatków, stosowany w malarstwie, rzeźbie i sztuce użytkowej
noun

das Schwermetall [des Schwermetall(e)s; die Schwermetalle] Substantiv

metal ciężkinoun

das Übergangsmetall [des Übergangsmetall(e)s; die Übergangsmetalle] Phrase

metale (pierwiastki) przejściowephrase