lek bedeutet auf Polnisch
| Deutsch | Polnisch |
|---|---|
| Elektriker | Elektrotechniker Substantiv | elektryknoun |
| elektrisch Adjektiv | elektrycznyadjective |
| elektrische Ladung Substantiv | ładunek elektryczny(fizyka, fizyczny) (elektryczność) podstawowa wielkość fizyczna, cecha materii warunkująca siłę oddziaływania elektromagnetycznego między cząstkami; |
| Elektrische Zigarette Substantiv | elektroniczny papierosnoun |
| der Rasierer [des Rasierers; die Rasierer] (elektrischer Rasierapparat) Substantiv | maszynka do golenianoun |
| elektrischer Stuhl Substantiv | krzesło elektryczne(elektryczność) (technologia, technika, techniczny) (więziennictwo, więzienny) urządzenie do wykonywania wyroków śmierci; |
| elektrisches Feld Substantiv | pole elektryczne(fizyka, fizyczny) pole fizyczne, stan przestrzeni, w której na ładunek elektryczny działa siła; |
| elektrisieren [elektrisierte; hat elektrisiert] Verb | elektryzować(fizyka, fizyczny) nadawać czemuś ładunek elektryczny (zwykle przez pocieranie) elektryzowaćverb zelektryzowaćverb |
| die Elektrisiermaschine [der Elektrisiermaschine; die Elektrisiermaschinen] Substantiv | |
| die Elektrizität [der Elektrizität; —] Substantiv | elektryczność(fizyka, fizyczny) własność materii, pozwalająca jej oddziaływać z polem elektromagnetycznym; elektryczność(potocznie, potoczny) prąd elektryczny |
| Elektro- | elektro-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z elektrycznością |
| das Elektroauto [des Elektroautos; die Elektroautos] Phrase | samochód elektrycznyphrase |
| die Elektrochemie [der Elektrochemie; —] Substantiv | elektrochemia(chemia, chemiczny) dział chemii fizycznej zajmujący się badaniem zależności między zjawiskami elektrycznymi a reakcjami chemicznymi; |
| elektrochemisch Adjektiv | elektrochemicznyadjective |
| die Elektrochirurgie Substantiv | elektrochirurgia(medycyna, medyczny) metoda chirurgiczna, w której do przecinania tkanek używany jest galwanokauter |
| die Elektrode [der Elektrode; die Elektroden] Substantiv | elektroda(fizyka, fizyczny) końcówka przewodnika pozostającego w kontakcie ze środowiskiem, do którego doprowadza lub z którego odprowadza prąd elektryczny; |
| die Elektrodynamik [der Elektrodynamik; —] Substantiv | elektrodynamikanoun |
| das Elektrofahrzeug [des Elektrofahrzeug(e)s; die Elektrofahrzeuge] Substantiv | |
| Elektroflugzeug | |
| das Elektrogerät [des Elektrogerät(e)s; die Elektrogeräte] Substantiv | elektronarzędzie(technologia, technika, techniczny) narzędzie elektryczne przeznaczone do prac remontowych i budowlanych |
| Elektrogitarre | E-Gitarre Substantiv | gitara elektryczna(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gitara wyposażona w urządzenie przekazujące sygnał do wzmacniacza i modulujące dźwięk; |
| die Elektrokardiographie [der Elektrokardiographie; die Elektrokardiographien] Substantiv | |
| Elektrolumineszenz Substantiv | elektroluminescencja(fizyka, fizyczny) świecenie ciał, wywołane działaniem zmiennego pola elektrycznego; |
| die Elektrolyse [der Elektrolyse; die Elektrolysen] Substantiv | elektroliza(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) zmiana struktury chemicznej substancji, zachodzące pod wpływem przyłożonego do niej zewnętrznego napięcia elektrycznego |
| der Elektrolyt [des Elektrolyts, des Elektrolyten; die Elektrolyte, die Elektrolyten] Substantiv | elektrolit(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) substancja zdolna do jonowego przewodzenia prądu elektrycznego; |
| elektrolytisch Adjektiv | elektrolityczny(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) dotyczący elektrolizy lub elektrolitu, związany z elektrolizą lub z elektrolitem |
| der Elektromagnet [des Elektromagneten, des Elektromagnetes, des Elektromagnets; die Elektromagneten, die Elektromagnete] Substantiv | elektromagnes(fizyka, fizyczny) (elektryczność) cewka, która zachowuje się jak magnes podczas przepływu przez nią prądu elektrycznego; |
| elektromagnetisch Adjektiv | elektromagnetyczny(fizyka, fizyczny) związany z elektromagnetyzmem |
| der Elektromagnetismus [des Elektromagnetismus; —] Substantiv | elektromagnetyzm(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (fizyka, fizyczny) dział fizyki zajmujący się współzależnością zjawisk elektrycznych i magnetycznych |
| Elektrometallurgie Substantiv | elektrometalurgia(technologia, technika, techniczny) wydobywanie metali z rud lub oczyszczanie ich przy użyciu prądu elektrycznego; |
| das Elektrometer [des Elektrometers; die Elektrometer] Substantiv | elektrometrnoun |
| Elektromobilität | |
| der Elektromotor [des Elektromotors; die Elektromotoren] Substantiv | |
| das Elektron [des Elektrons; die Elektronen] Substantiv | elektron(fizyka, fizyczny) cząstka elementarna o ujemnym ładunku elektrycznym, będąca leptonem i składnikiem atomu; |
| Elektron | Elektrum Substantiv | elektrum(mineralogia, mineralogiczny) naturalnie występujący stop złota i srebra, dawniej używany do wybijania monet; |
| die Elektronegativität [der Elektronegativität; die Elektronegativitäten] Substantiv | elektroujemnośćnoun |
| Elektronen- Adjektiv | elektronowy(fizyka, fizyczny) związany z elektronami |
