Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

klang bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
der Klang [des Klang(e)s; die Klänge] Substantiv

brzmienienoun
zespół cech dźwiękowych danego instrumentu, sprzętu lub głosu

klang(Górny Śląsk) dźwięk, brzmienie
noun

klank(Górny Śląsk) dźwięk, brzmienie
noun

klingen [klang; hat geklungen] Verb

brzmieć(książkowy) być słyszanym, przejawiać się jako dźwięk
verb

brzmieć(książkowy) zawierać określoną treść, myśl, wymowę, wydźwięk
verb

brzmieć(książkowy) zwykle o instrumentach muzycznych: wydawać dźwięk
verb

Klang | Schall Substantiv

dźwięknoun
fala akustyczna odbierana przez słuch człowieka;

klangvoll | sonor | wohlklingend | wohllautend Adjektiv

dźwięcznyadjective
o mocnym, harmonijnym, czystym brzmieniu

der Dreiklang [des Dreiklang(e)s; die Dreiklänge] Substantiv

trójdźwięk(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) akord złożony z trzech dźwięków, które mogą zostać uporządkowane w układ dwóch nałożonych tercji;
noun

der Durdreiklang Substantiv

trójdźwięk durowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) trójdźwięk składający się od podstawy (od dołu) z tercji wielkiej i tercji małej
noun

der Einklang [des Einklang(e)s; die Einklänge] Substantiv

unisonnoun

erklingen [erklang; ist erklungen] Verb

rozlegać sięverb
być słyszanym w jakimś miejscu

der Missklang [des Missklang(e)s; die Missklänge] Substantiv

dysharmonianoun

der Molldreiklang Substantiv

trójdźwięk molowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) trójdźwięk składający się od podstawy (od dołu) z tercji małej i tercji wielkiej
noun

sang- und klanglos

niepostrzeżenie

stimmlos | lautlos | tonlos | klanglos Adjektiv

bezdźwięcznyadjective
nie wydający dźwięku (głosu)

verminderte Dreiklang Substantiv

trójdźwięk zmniejszony(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) trójdźwięk składający się z dwóch tercji małych
noun

übermäßiger Dreiklang Substantiv

trójdźwięk zwiększony(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) trójdźwięk składający się z dwóch tercji wielkich
noun