Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

huld bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
die Huld [der Huld; —] Phrase

hołdphrase

(selbstverschuldeter) Verlust Substantiv

konfiskata(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na utracie na rzecz skarbu państwa mienia należącego do przestępcy
noun

schuldig [schuldiger; am schuldigsten] Substantiv

winowajcanoun
ten, kto zawinił, kto popełnił występek, kto zrobił coś złego

unschuldig [unschuldiger; am unschuldigsten] Adjektiv

niewinnyadjective
taki, który nie popełnił czegoś złego; taki, który nie ma winy

święty(potocznie, potoczny) (ironicznie) niewinny, bez winy
adjective

anklagen | beschuldigen Verb

oskarżaćverb
obwiniać kogoś o coś

beschuldigen [beschuldigte; hat beschuldigt] Verb

obwiniaćverb
przypisywać, zarzucać komuś winę; oskarżać kogoś o zrobienie czegoś złego

beschuldigen | inkriminieren Verb

inkryminować(książkowy) obwiniać, stawiać zarzuty
verb

Beschuldigung | Anschuldigung Substantiv

oskarżenienoun
zarzut dokonania czynu nagannego lub niezgodnego z prawem

die Hände in Unschuld waschen Verb

umywać ręceverb
nie brać odpowiedzialności za coś

entschuldigen [entschuldigte; hat entschuldigt] (Akkusativ) Verb

tłumaczyćverb
wyjaśniać, podawać powód, dla którego postąpiło się w dany sposób

usprawiedliwiaćverb
oczyszczać z zarzutów, podawać usprawiedliwienie

die Entschuldigung [der Entschuldigung; die Entschuldigungen] Interjection

pardon(potocznie, potoczny) przepraszam
interjection

die Entschuldigung [der Entschuldigung; die Entschuldigungen] Substantiv

pardon(dawniej, dawny) przebaczenie, darowanie
noun

die Entschuldigung [der Entschuldigung; die Entschuldigungen] Adverb

przykroadverb
w sposób przykry

Entschuldigung | feierliche Abbitte Substantiv

przeprosinynoun
akt przeproszenia kogoś

Entschuldigung | um Verzeihung Verb

przepraszaćverb
wyrażać żal za wyrządzoną przez siebie krzywdę

Entschuldigung | Verzeihung

proszęzwrot używany zamiast wołacza, wraz z rzeczownikiem w dopełniaczu przy skierowaniu wypowiedzi do kogoś

Entschuldigung | Verzeihung | entschuldigen Sie Interjection

przepraszaminterjection
uprzejme zwrócenie na siebie uwagi

die Grundschuld [der Grundschuld; die Grundschulden] Substantiv

dług gruntowynoun

die Mitschuld [der Mitschuld; —] Substantiv

współwinanoun

nichts schuldig bleiben Verb

nie pozostawać dłużnymverb
postępować wobec kogoś w podobny sposób, w jaki ta osoba zachowuje się wobec niego

die Schuld [der Schuld; die Schulden] Substantiv

długnoun
to, co zostało do oddania lub zapłacenia po wzięciu pożyczki lub na podstawie innej umowy;

winanoun
czyn niezgodny z normami postępowania

zobowiązanienoun
dług

Schuld- Adjektiv

dłużnyadjective
opiewający na określony dług; stanowiący dług

die Schuldanerkenntnis [der Schuldanerkenntnisses; die Schuldanerkenntnisse] Phrase

kwit dłużnyphrase

skrypt dłużnyphrase

die schulden [—; die Schulden] Verb

wisieć(potocznie, potoczny) być winnym (pieniądze itp.)
verb

Schuldenerlass

zwolnienie z długu

Schulderlass Verb

wyzwolićverb
spowodować pojawienie się czegoś

wyzwolićverb
wytrącić z jakiegoś związku, substancji

schuldig | schuld Adjektiv

winnyadjective
taki, który jest obarczony winą, będący sprawcą czegoś złego

die Schuldnerin [der Schuldnerin; die Schuldnerinnen] Substantiv

dłużniczkanoun

der Schuldschein [des Schuldschein(e)s; die Schuldscheine] Substantiv

oblig(ekonomia, ekonomiczny) pisemne uznanie długu
noun

weksel(ekonomia, ekonomiczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) dokument, w którym dłużnik zobowiązuje się zwrócić wierzycielowi określoną sumę pieniędzy w określonym czasie;
noun

tun ich Leid | Entschuldigung Interjection

przepraszaminterjection
wyrażenie żalu, przeprosin za wyrządzoną przez siebie krzywdę, niezręczność

die Unschuld [der Unschuld; —] Substantiv

niewinnośćnoun
cecha tego, co niewinne, nie ma w sobie winy; brak popełnienia przestępstwa, grzechu, określonego błędu