Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

greif bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
der Greif [des Greifen/Greif(e)s; die Greife(n)] Substantiv

gryf(mitologia, mitologiczny) fantastyczny stwór z ciałem lwa oraz szponami i głową orła;
noun

greifbar [greifbarer; am greifbarsten] Adjektiv

namacalnyadjective
niewątpliwy, oczywisty, pewny

greifen nach Verb

sięgaćverb
mieć określony zasięg

sięgaćverb
starać się uzyskać coś, osiągnąć coś

greifen | anfassen Verb

ujmowaćverb
chwytać ręką lub narzędziem

Greifenberg in Pommern Substantiv

Gryfice(geografia, geograficzny) miasto w województwie zachodniopomorskim;
noun

Greifswald

Gryfia

Greifswald Substantiv

Greifswald(geografia, geograficzny) (administracja) hanzeatyckie miasto powiatowe i uniwersyteckie w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie;
noun

Greifswalder Adjektiv

greifswaldzkiadjective
związany z Greifswaldem, dotyczący Greifswaldu

Greifswalder Bodden Substantiv

Zatoka Greifswaldzka(geografia, geograficzny) płytka zatoka Morza Bałtyckiego, w jego południowo-zachodniej części, u wybrzeży niemieckiego kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie;
noun

der Greifvogel [des Greifvogels; die Greifvögel] Substantiv

drapieżny ptaknoun

unbegreiflich [unbegreiflicher; am unbegreiflichsten] Adverb

nie do wiary(potocznie, potoczny) o czymś nieprawdopodobnym, niewiarygodnym
adverb

angreifen [griff an; hat angegriffen] Verb

atakować(sport, sportowy) próbować zdobyć przewagę
verb

zaatakowaćverb

die Angreiferin [der Angreiferin; die Angreiferinnen] Substantiv

napastniczkanoun

begreifen [begriff; hat begriffen] Substantiv

rozumienienoun
sposób pojmowania, sposób traktowania czegoś

begreifen [begriff; hat begriffen] Phrase

zrozumiećphrase

entscheiden | vorgreifen | vorschnell beurteilen Verb

przesądzaćverb
osądzać z góry

ergreifen [ergriff; hat ergriffen] (über mit Akkusativ) Verb

opętaćverb
o uczuciach: ogarnąć kogoś

Ergreifen | Ergreifung Substantiv

ujęcienoun
złapanie, zatrzymanie, schwytanie

ergreifen | festnehmen Verb

ujmowaćverb
zatrzymywać osobę postępującą niezgodnie z prawem

ergreifen | greifen | fangen | packen | fassen Verb

łapaćverb
chwytać coś, co znajduje się w ruchu, zostało rzucone

ergreifen | überkommen Verb

ogarniać(książkowy) o uczuciu, emocji, wrażeniu: zawładnąć kimś, stać się silnie odczuwanym
verb

ergreifend Adjektiv

płaczliwyadjective
pobudzający do płaczu

ergreift | überkommt Verb

nawiedzaćverb
pojawiać się w świadomości

erreichbar | greifbar Adjektiv

osiągalnyadjective
możliwy do osiągnięcia

die Handgreiflichkeit [der Handgreiflichkeit; die Handgreiflichkeiten] Substantiv

rękoczynnoun
uderzenie kogoś, pobicie

sich ausbreiten | übergreifen Verb

ogarniaćverb
o wojnie, pożarze, buncie: rozprzestrzeniać się w kolejne miejsca

um sich greifen Verb

tłoczyćverb
powstawać w psychice i męczyć wewnętrznie

unbegreiflich | unerfindlich | unerklärlich Adjektiv

niepojętyadjective
niedający się pojąć; trudny lub niemożliwy do wyjaśnienia

verstehen | begreifen Verb

rozumiećverb
pojmować coś, interpretować coś, mieć świadomość mechanizmów zdarzeń

wer das Schwert ergreift, der soll durchs Schwert umkommen

kto mieczem wojuje, (ten) od miecza giniejeśli ktoś próbuje kogoś skrzywdzić, to najczęściej sam zostaje poszkodowany, pokonany takimi samymi metodami

zurückgreifen [griff zurück; hat zurückgegriffen] Verb

sięgnąćverb