Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

gewalt bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
die Gewalt [der Gewalt; die Gewalten] Substantiv

przemocnoun
zastosowanie przewagi siły wobec kogoś, aby zmusić go do posłuszeństwa

die Gewaltenteilung [der Gewaltenteilung; —] Phrase

trójpodział władzyphrase

gewaltig [gewaltiger; am gewaltigsten] Adjektiv

rygorystycznyadjective
przestrzegający przepisów w sposób bezwzględny

Gewaltiges Substantiv

gigant(przenośnie, przenośnia) coś (także organizacja) dużego i silnego
noun

gewaltsam | stürmisch Adjektiv

gwałtownyadjective
nagły, szybki

gewalttätig [gewalttätiger; am gewalttätigsten] Adverb

gwałtownieadverb
intensywnie

wortgewaltig [wortgewaltiger; am wortgewaltigsten] Phrase

elokwentnyphrase

Diktatur | Gewaltherrschaft Substantiv

dyktatura(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) forma sprawowania absolutnej i nieograniczonej władzy przez jedną osobę lub grupę osób;
noun

enorm | entschieden | gewaltig | überwältigend Adverb

przemożnie(książkowy) w znaczny sposób
adverb

entscheidend | gewaltig | riesig | überwältigend Adjektiv

przemożny(książkowy) bardzo intensywny
adjective

häusliche Gewalt Substantiv

przemoc domowa(socjologia, socjologiczny) zjawisko społeczne zachodzące, gdy członek rodziny (mąż, żona (i tym podobne, i temu podobne)) próbuje zdominować fizycznie lub psychicznie drugiego członka rodziny;
noun

höhere Gewalt Substantiv

siła wyższa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zdarzenie, którego nie można przewidzieć lub w żaden sposób mu zapobiec;
noun

höhere Gewalt | schicksalhaftes Ereignis | unvorhersehbares Ereignis Substantiv

wypadek losowynoun
nieszczęście, któremu nie można było zapobiec

Macht | Gewalt Substantiv

władzanoun
relacja, w której jedna strona – rządząca – ma możliwość oddziaływania na drugą

vergewaltigen [vergewaltigte; hat vergewaltigt] Verb

gwałcić(książkowy) naruszać siłą zasady lub normy
verb

gwałcićverb
zmuszać do stosunku płciowego

der Vergewaltiger [des Vergewaltigers; die Vergewaltiger] Substantiv

gwałcicielnoun
osoba dopuszczająca się gwałtu

die Vergewaltigung [der Vergewaltigung; die Vergewaltigungen] Substantiv

zgwałcenienoun

Vergewaltigung | Notzucht Substantiv

gwałt(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (seksuologia, seksuologiczny) zmuszenie do odbycia stosunku seksualnego lub innej czynności seksualnej;
noun

Vergewaltigungsdroge Substantiv

pigułka gwałtunoun
substancja psychoaktywna wywołująca senność oraz kilkugodzinną amnezję, wykorzystywana do wymuszonego stosunku seksualnego;

Zuletzt gesucht