Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

feier- bedeutet auf Polnisch

Deutsch	Polnisch
Feier- Adjektiv	świątecznyadjective przeznaczony na święto, używany w dni świąteczne (1.2), na uroczyste okazje świątecznyadjective przypadający w dzień będący świętem; wolny od pracy, szkoły świątecznyadjective uroczysty, podniosły świątecznyadjective związany ze świętami, najczęściej ze świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocy
Feier \| Fest \| Feierlichkeit \| Feiertag Substantiv	uroczystośćnoun uroczyste obchodzenie jakiegoś święta, wydarzenia itp.
die Feier [der Feier; die Feiern] Substantiv	celebranoun uroczyste sprawowanie mszy lub nabożeństwa celebracjanoun praktykowanie czegość z namaszczeniem, uroczyście ceremoniałnoun uroczystość według określonych przepisów obchodynoun uroczyste świętowanie czegoś
der Feierabend [des Feierabends; die Feierabende] Substantiv	fajrant(potocznie, potoczny) koniec dnia pracy lub przerwa w pracy noun
der Feierabend [des Feierabends; die Feierabende] Phrase	zamknięciephrase
feierlich [feierlicher; am feierlichsten] Adjektiv	odświętny(przenośnie, przenośnia) odznaczający się czymś niecodziennym adjective
feierlich [feierlicher; am feierlichsten] Adverb	uroczyścieadverb w sposób odbiegający od zwyczajności czy codzienności
die Feierlichkeit [der Feierlichkeit; die Feierlichkeiten] Substantiv	podniosłośćnoun świętowanienoun
feiern [feierte; hat gefeiert] Verb	celebrowaćverb obchodzić uroczyście doniosłe wydarzenie, uroczyście coś świętować celebrowaćverb odprawiać nabożeństwo celebrowaćverb robić coś z przesadną powagą, z namaszczeniem czcićverb obchodzić jakieś święto obchodzićverb świętować, uczcić jakąś rocznicę, radosne wydarzenie, sukces oblewaćverb świętować jakieś wydarzenie alkoholem święcićverb traktować jako święto, obchodzić uroczyście świętowaćverb obchodzić coś uroczyście
feiern \| spielen Verb	bawićverb spędzać czas na rozrywkach
Feiernder Substantiv	birbant(przestarzałe, przestarzały) mężczyzna prowadzący hulaszczy tryb życia noun celebrans(kościelny) główny prezbiter sprawujący liturgię, celebrant; noun celebrant(dawniej, dawny) (żartobliwie) osoba obchodząca uroczystość noun celebrant(kościelny) główny prezbiter sprawujący liturgię, celebrans; noun
der Feiertag [des Feiertag(e)s; die Feiertage] Substantiv	świętonoun dzień lub więcej dni wyróżniający się od innych, poświęcony czemuś lub komuś, spędzany w inny, szczególny sposób niż zwykłe dni
Feiertag \| Festtag Substantiv	święta(potocznie, potoczny) Boże Narodzenie lub Wielkanoc noun
Silvesterfeier \| Silvesterparty Substantiv	sylwesternoun zabawa lub bal urządzane tej nocy (1.1) na przywitanie Nowego Roku;

Das Standardwörterbuch:
Theme
Sprache ändern (Deutsch)
Meine Wortlisten
- -
Wörterbucher
Extras
Impressum
Kontakt
Help
Neuigkeiten
Data Protection
Terms