eitel bedeutet auf Polnisch

Deutsch	Polnisch
eitel [eitler; am eitelsten] Adjektiv	próżnyadjective mający o sobie przesadnie dobre zdanie, lubiący żeby go podziwiać i schlebiać mu
eitel wie ein Pfau Adjektiv	dumny jak pawadjective bardzo dumny
die Eitelkeit [der Eitelkeit; die Eitelkeiten] Substantiv	próżnośćnoun cecha osoby, która jest próżna; charakteryzuje ją chęć imponowania innym lub małostkowe ambicje
Meißel \| Beitel \| Stemmeisen Substantiv	dłuto(technologia, technika, techniczny) metalowe narzędzie, złożone z uchwytu i ostrza, używane m.in. do ręcznej obróbki rzeźbiarskiej, wykonywania otworów, zagłębień, rzeźbienia, przecinania i wygładzania; noun
der Scheitel [des Scheitels; die Scheitel] Substantiv	przedziałeknoun linia oddzielająca włosy zaczesane na dwie strony wierzchołek(geometria) punkt łączący sąsiednie boki wielokąta lub co najmniej trzy ściany wielościanu; noun
vereiteln [vereitelte; hat vereitelt] Verb	udaremnićverb
vereiteln \| zunichte machen Verb	udaremniaćverb sprawiać, że coś staje się daremne; nie dopuszczać do czegoś
zerstören \| vereiteln Verb	niweczyćverb pozbawiać wartości, obracać wniwecz

Zuletzt gesucht