Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

ein- bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
ein wenig Adverb

lekkoadverb
w niewielkim natężeniu

niecoadverb
przysłówek informujący o niewielkim nasileniu bądź zakresie zjawiska lub cechy

der Einakter [des Einakters; die Einakter] Substantiv

jednoaktówka(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) utwór dramatyczny zbudowany z jednego aktu
noun

einander in die Haare geraten Verb

wziąć się za łby(pospolicie) podjąć walkę, pobić się, pomocować się z kimś, czymś
verb

einander schlecht machen | sich schlecht machen | über einander lästern Verb

obmawiaćverb
obmawiać jeden drugiego

einander | gegenseitig Adverb

nawzajemadverb
o wykonywaniu czynności przez podmiot zbiorowy każdy tak samo dla innego

Einandersetzung Substantiv

konfliktowość(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest konfliktowe; cecha tych, którzy są konfliktowi
noun

einarmig

jednoramienny

einarmig Adjektiv

bezrękiadjective
niemający jednej ręki

einarmig | einhändig Adjektiv

jednorękiadjective
mający jedną rękę

einarmiger Bandit Substantiv

jednoręki bandyta(potocznie, potoczny) automat do gier hazardowych, w którym po wrzuceniu monet i pociągnięciu za dźwignię z boku maszyny na bębnach lub ekranie dobierane są symbole w losowych konfiguracjach, przynosząc wygraną po wylosowaniu określonego układu symboli;
noun

Einäscherung | Feuerbestattung Substantiv

kremacjanoun
spalenie ciała zmarłej osoby

einatmen [atmete ein; hat eingeatmet] Verb

wdychaćverb
wciągać powietrze/wyziewy nosem lub ustami do płuc

zrobić wdechverb

einäugig Adjektiv

jednookiadjective
taki, który ma jedno oko

einäugig | monokular Adjektiv

jednoocznyadjective
taki, który ma jedno oko

einbalsamieren [balsamierte ein; hat einbalsamiert] Verb

zabalsamowaćverb

die Einbalsamierung [der Einbalsamierung; die Einbalsamierungen] Substantiv

balsamowanienoun
zabezpieczanie zwłok przed rozkładem

Einband | Umschlag Substantiv

oprawanoun
okładka książki, zeszytu itp.

Einbandtext Substantiv

blurbnoun
streszczenie lub rekomendacja umieszczana na czwartej stronie okładki książki;

der Einbaum [des Einbaums; die Einbäume] Substantiv

czółnonoun
płaskodenna łódź, dłubaniem lub wypalaniem uzyskana z jednego pnia drzewa, napędzana wiosłami a z rzadka także drągami

der Einbaum [des Einbaums; die Einbäume] Phrase

dłubankaphrase

pirogaphrase

Einbaupumpe

autopompa

die Einbeere [der Einbeere; die Einbeeren] plant name

czworolistplant name

czworolist pospolityplant name

einbeinig Adjektiv

jednonogiadjective
mający jedną nogę

einberufen [berief ein; hat einberufen] Verb

powoływaćverb
wzywać do służby

die Einbettung [der Einbettung; die Einbettungen] Substantiv

osadzanie(rzeczownik odczasownikowy) od osadzać
noun

die Einbildung [der Einbildung; die Einbildungen] Substantiv

wyobraźnianoun
zdolność przywoływania i tworzenia w myślach wyobrażeń;

Einbildung | Hirngespinst Substantiv

urojenienoun
myśl lub pomysł nie do zrealizowania

die Einbildungskraft [der Einbildungskraft; —] Substantiv

imaginacjanoun
zdolność do tworzenia obrazów za pomocą wyobraźni; fantazjowanie

einbildungskrank | krank in der Einbildung

chory z urojeniaczłowiek wmawiający sobie, że jest na coś chory

das Einbinden Substantiv

transkluzja(informatyka, informatyczny) sposób zaimportowania fragmentów innych dokumentów w systemie hipertekstowym;
noun

Einblick | Einsicht Substantiv

wglądnoun
sposobność własnej obserwacji, bezpośredniego badania czegoś

einbrechen [brach ein; hat/ist eingebrochen] Substantiv

lejnoun
duże, stożkowe wgłębienie

das einbrennen Verb

wypalaćverb
wykonywać rozpalonym narzędziem wzór, znak na jakimś materiale, powierzchni

der Einbruch [des Einbruch(e)s; die Einbrüche] Substantiv

włamanienoun
napad rabunkowy połączony z wyłamaniem urządzeń zamykających

die Einbürgerung [der Einbürgerung; die Einbürgerungen] Substantiv

nacjonalizacja(ekonomia, ekonomiczny) przejmowanie przez państwo przedsiębiorstw, banków, majątków ziemskich lub innego mienia, będącego własnością prywatną lub niemającego właściciela;
noun

naturalizacja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nadanie cudzoziemcowi obywatelstwa państwa, na terytorium którego się osiedlił;
noun

123