Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

do bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
die Dominante [der Dominante; die Dominanten] Phrase

dominantaphrase

die Dominanz [der Dominanz; die Dominanzen] Substantiv

dominacja(książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś
noun

das Dominica Substantiv

Dominika(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej na wyspie Dominika (1.2), ze stolicą w Roseau;
noun

Dominicaner Substantiv

Dominikańczyknoun
obywatel Dominiki

das Dominion [des Dominions; die Dominien|Dominions] Substantiv

dominium(geografia, geograficzny) (administracja) forma ustrojowa imperium brytyjskiego, pośrednia między samorządną kolonią a suwerennym państwem;
noun

dominieren [dominierte; hat dominiert] Verb

dominowaćverb
przeważać nad czymś, nad kimś

przeważaćverb
mieć przewagę, być w przewadze, być w większości

dominieren | beherrshen Verb

dominowaćverb
panować nad czymś, nad kimś

dominieren | vorherrschen Verb

królowaćverb
zajmować najwyższą, najważniejszą pozycję

Dominik | Dominikus Substantiv

Dominiknoun
imię męskie;

Dominika Substantiv

Dominikanoun
imię żeńskie;

der Dominikaner [des Dominikaners; die Dominikaner] Substantiv

dominikanin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek katolickiego zakonu męskiego, założonego przez św. Dominika;
noun

Dominikaninnoun
obywatel Dominikany

die Dominikanerin [der Dominikanerin; die Dominikanerinnen] Phrase

Dominikankaphrase

dominikanisch [dominikanischer; am dominikanischsten] Adjektiv

dominikańskiadjective
odnoszący się do państwa Dominikana

Dominikanische Republik Substantiv

Dominikana(geografia, geograficzny) państwo w Ameryce Środkowej;
noun

Republika Dominikańska(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Dominikany jako państwa;
noun

das Domino [des Dominos; die Dominos] Substantiv

dominonoun
gra towarzyska rozgrywana 28 kamieniami, z których każdy ma na swoich końcach od 0 do 6 kropek;

Domino | Dominostein Substantiv

dominonoun
kamień do gry w domino (1.1)

der Dominoeffekt [des Dominoeffekt(e)s; die Dominoeffekte] Substantiv

efekt domina(przenośnie, przenośnia) określenie sytuacji, w której jedno zdarzenie uruchamia szereg następujących po sobie, wynikających jedno z drugiego zdarzeń, zazwyczaj gwałtownych, niemożliwych do opanowania
noun

das Domizil [des Domizils; die Domizile] Verb

osiedlićverb
pozwolić komuś gdzieś zamieszkać

das Domizil [des Domizils; die Domizile] Phrase

domicylphrase

der Dompteur [des Dompteurs; die Dompteure] Substantiv

pogromcanoun
treser dzikich zwierząt

der Don [des Don(s); —] Substantiv

Donnoun

Donald Substantiv

Donaldnoun
imię męskie;

Donald Duck Substantiv

Kaczor Donaldnoun
bohater filmów animowanych;

Donatismus Substantiv

donatyzm(historia, historyczny, historycznie) (teologia, teologiczny) rygorystyczna herezja wczesnochrześcijańska rozpowszechniona w północnoafrykańskich prowincjach Imperium Rzymskiego, odmawiającą apostatom możliwości powrotu na łono wspólnoty Kościoła;
noun

die Donau [der Donau; —] Substantiv

Dunaj(geografia, geograficzny) rzeka w Europie;
noun

Donau-Kahnschnecke Substantiv

rozdepka dunajska(zoologia, zoologiczny) gatunek mięczaka żyjącego w Dunaju
noun

donauisch Adjektiv

dunajskiadjective
związany z rzeką Dunaj

Donauschwäbisch Adjektiv

dunajskoszwabski(przymiotnik) od Szwaba dunajskiego
adjective

Donaustadt

Donaustadt

Donbas | Donbass | Donezbecken Substantiv

Donbas(geografia, geograficzny) Donieckie Zagłębie Węglowe
noun

ner | nerkebab Substantiv

kebab(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) popularne w kuchni tureckiej kawałki pieczonego mięsa z dodatkami;
noun

Donez Substantiv

Doniec(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w Rosji i na Ukrainie, prawy dopływ Donu;
noun

das Donezk Substantiv

Donieck(geografia, geograficzny) miasto na wschodzie Ukrainy;
noun

der Donner [des Donners; die Donner, —] Substantiv

grom(książkowy) piorun
noun

grzmotnoun
huk towarzyszący, wraz z błyskawicą, piorunowi

donnern [donnerte; hat gedonnert] Verb

grzmiećverb
o niebie, zazwyczaj w czasie burzy: wydawać grzmot

der Donnerstag [des Donnerstag(e)s; die Donnerstage] Substantiv

czwarteknoun
czwarty dzień tygodnia

1234

Zuletzt gesucht