Deutsch | Polnisch |
---|---|
die Art [der Art; —] Substantiv | rodzajnoun |
Art déco Substantiv | art déco(sztuka) styl w sztukach plastycznych i wzornictwie XX w. charakteryzującym się zgeometryzowaniem i dążeniem do syntetycznego ujmowania form; |
Art | Spezies Substantiv | gatunek(biologia, biologiczny) najniższa jednostka klasyfikacji organizmów żywych; |
Art | Weise Substantiv | sposóbnoun |
das Artefakt [des Artefakt(e)s; die Artefakte] Substantiv | artefakt(antropologia, antropologiczny) przedmiot wykonany ludzką ręką; artefakt(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) struktura lub własność, która nie pojawiła się naturalnie w badanym zjawisku, ale jako rezultat oddziaływania zewnętrznego lub błędu pomiarowego; |
das Artel [des Artels; die Artels] Substantiv | artelnoun |
Artemis Substantiv | Artemida(mitologia grecka) bogini łowów i przyrody, łączona z Selene, Hekate i Persefoną oraz utożsamiana z rzymską Dianą; Artemis(astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 105; |
das Pech [des Pechs/(seltener: Peches);(Arten:) die Peche] Adjektiv | nieustępliwyadjective |
der Artenschutz [des Artenschutzes; —] Substantiv | |
die Arterie [der Arterie; die Arterien] Substantiv | arteria(anatomia, anatomiczny) tętnica |
arteriell Adjektiv | arterialnyadjective tętniczy(medycyna, medyczny) dotyczący tętnicy (tętnic) |
die Arteriosklerose [der Arteriosklerose; die Arteriosklerosen] Substantiv | arteriosklerozanoun |
arteriosklerotisch Adjektiv | miażdżycowy(medycyna, medyczny) właściwy miażdżycy, związany z miażdżycą |
Arteriotomie Substantiv | arteriotomia(medycyna, medyczny) zabieg chirurgiczny polegający na nacięciu tętnicy |
Artesien | Artois Substantiv | Artezja(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) (rzadki, rzadko używany) Artois, kraina historyczna w północnej Francji, z głównym ośrodkiem w Arras; |
artesisch Adjektiv | artezyjski(geologia, geologiczny) dotyczący wód podziemnych zdolnych do samoczynnego wypływu, oddzielonych od powierzchni gruntu stropem z warstwy nieprzepuszczalnej; |
arthritisch Phrase | artretycznyphrase |
Arthropathie Substantiv | artropatia(medycyna, medyczny) ogólne określenie zmian chorobowych w zakresie jednego lub więcej stawów; |
die Arthrose [der Arthrose; die Arthrosen] Substantiv | artretyzm(potocznie, potoczny) przewlekła choroba układu kostno-stawowego powodująca dolegliwości bólowe i zniekształcenia stawów oraz przyczyniająca się do niesprawności chorego |
Arthur Substantiv | Arturnoun |
artig [artiger; am artigsten] Adjektiv | dobryadjective łaskawyadjective szlachetnie urodzonyadjective |
artig [artiger; am artigsten] Adverb | łaskawie(przenośnie, przenośnia) łagodnie, nieszkodliwie, niegroźnie |
der Artikel [des Artikels; die Artikel] Substantiv | artykuł(językoznawstwo, językoznawczy) rodzajnik, przedimek artykuł(publikatory) tekst publicystyczny, literacki lub naukowy zamieszczony w gazecie lub czasopiśmie rodzajnik(gramatyka) wyraz precyzujący znaczenie rzeczownika lub wyrażenia występującego w roli rzeczownika; |
Iran [Irans; —] (wird auch mit Artikel verwendet:) der Iran [des Iran(s); —] (Staat in Asien) Substantiv | Iran(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji; |
Artikel | Gebrauchsgegenstand Substantiv | artykuł(handel, handlowy) rzecz, która jest przedmiotem handlu |
Artikel | Paragraf Paragraph Substantiv | artykuł(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) część ustawy lub umowy stanowiąca zamkniętą całość |
die Artikulation [der Artikulation; die Artikulationen] Substantiv | artykulacja(fonetyka, fonetyczny) ruchy narządów mowy podczas wymawianie głoski i samo wymawianie głoski; |
Artikulationsart | |
Artikulationsorgan | |
Artikulationsort Substantiv | miejsce artykulacji(językoznawstwo, językoznawczy) miejsce, w którym narządy mowy zbliżają się do siebie podczas wymawiania danej głoski |
Artikulator | |
artikulieren [artikulierte; hat artikuliert] Verb | artykułować(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) w określony sposób grać na jakimś instrumencie |
die Artillerie [der Artillerie; die Artillerien] Substantiv | artyleria(wojskowość, wojskowy) formacja wojskowa wyposażona w działa o dużym zasięgu, współcześnie także w niektóre rodzaje broni rakietowej; ; (zobacz) też artyleria w Encyklopedii staropolskiej |