Deutsch-Englisch Wörterbuch »

anfechtung bedeutet auf Englisch

DeutschEnglisch
die Anfechtung [der Anfechtung; die Anfechtungen] Substantiv
[ˈanˌfɛçtʊŋ]

contestation◼◼◼noun
[UK: ˌkɒn.tes.ˈteɪ.ʃən] [US: ˌkɑːn.te.ˈsteɪ.ʃən]

der Anfechtungsberechtigter Substantiv

rescindernoun

die Anfechtungsfrist Substantiv

time for repudiationnoun

die Anfechtungsklage Substantiv

action of voidancenoun

die Anfechtungsklausel Substantiv

avoidance clausenoun