Ungarisch | Deutsch |
---|---|
szétszakít ige | zerreißen [zerriss; hat zerrissen]◼◼◼ »Verb abreißen [riss ab; hat abgerissen]◼◼◻ »Verb auseinanderreissen [riss auseinander; hat auseinandergerissen] »Verb |
szétszakít | |
szétszakít ige átv | aufspalten [spaltete auf; hat aufgespaltet]◼◻◻ »Verb |
szétszakítható | |
szétszakítás főnév | das Ruptur [der Ruptur; die Rupturen] »Substantiv |