Tyska | Ungerska |
---|---|
die Weide [der Weide; die Weiden] Substantiv [ˈvaɪ̯də] | legelő◼◼◼főnév fűz(fa) (Salix)◼◻◻növénynév |
die Weidefläche [der Weidefläche; die Weideflächen] Substantiv | legelőterület◼◼◼főnév |
das Weideland [des Weideland(e)s; —] Substantiv [ˈvaɪ̯dəˌlant] | legelő◼◼◼főnév |
der Weidemonat [des Weidemonat(e)s; die Weidemonate] (Verwandte Form: Weidemond) Substantiv veraltet | májusfőnév |
der Weidemond (Verwandte Form: Weidemonat) Substantiv veraltet | májusfőnév |
weiden [weidete; hat geweidet] Verb [ˈvaɪ̯dn̩] | legel◼◼◼igeNyáron a tehenek kint legelnek. = Im Sommer sind die Kühe zum Grasen auf der Weide. legeltet◼◼◼ige |
das Weiden Substantiv [ˈvaɪ̯dn̩] | legelés◼◼◼főnév |
weiden sich [weidete; hat geweidet] Verb | |
die Weidenammer Substantiv | aranyos sármány (Emberiza aureola/Schoeniclus aureolus)◼◼◼állatnév |
der Weidenbaum [des Weidenbaum(e)s; die Weidenbäume] Substantiv [ˈvaɪ̯dn̩ˌbaʊ̯m] | fűzfa◼◼◼főnév |
das Weidenblättriges Ochsenauge Substantiv | fűzlevelű ökörszem (Buphthalmum salicifolium)növénynév |
der Weidenbusch [des Weidenbusch(e)s; die Weidenbüsche] Substantiv | legelői bokorkifejezés |
die Weidenbäume Substantiv [ˈvaɪ̯dn̩ˌbɔɪ̯mə] | legelőn álló fákkifejezés |
die Weidengerte [der Weidengerte; die Weidengerten] Substantiv | fűzfavesszőfőnév |
der Weidenkorb [des Weidenkorb(e)s; die Weidenkörbe] Substantiv | fűzfakosárfőnév |
das Weidenkätzchen [des Weidenkätzchens; die Weidenkätzchen] Substantiv [ˈvaɪ̯dn̩ˌkɛt͡sçən] | fűzfabarkafőnév |
die Weidenkörbe Substantiv | legelői kosarakkifejezés |
die Weidenrute [der Weidenrute; die Weidenruten] Substantiv | fűzfavessző◼◼◼főnév |
das Weidenröschen [des Weidenröschens; die Weidenröschen] Substantiv [ˈvaɪ̯dn̩ˌʁøːsçən] | füzike (Epilobium)◼◼◼növénynév deréce (Epilobium)növénynév |
der Weideplatz [des Weideplatzes; die Weideplätze] Substantiv [ˈvaɪ̯dəˌplat͡s] | legelő◼◼◼főnév |
die Weideplätze Substantiv [ˈvaɪ̯dəˌplɛt͡sə] | legelők◼◼◼főnév |
der Weiderich [des Weiderichs; die Weideriche] Substantiv | mocsári bokorkifejezés |
abweiden [weidete ab; hat abgeweidet] Verb [ˈapˌvaɪ̯dn̩] | lelegeltet◼◼◼ige |
ausweiden [weidete aus; hat ausgeweidet] Verb [ˈaʊ̯sˌvaɪ̯dn̩] | kibelez◼◼◼ige kizsigerel◼◼◻ige |
die Weidewirtschaft [der Weidewirtschaft; die Weidewirtschaften] Substantiv [ˈvaɪ̯dəˌvɪʁtʃaft] | legelőgazdálkodás◼◼◼főnév legelőgazdaságfőnév |
unzweideutig [unzweideutiger; am unzweideutigsten] Adjektiv [ˈʊnt͡svaɪ̯ˌdɔɪ̯tɪç] | egyértelmű◼◼◼melléknév |
die Asch-Weide (Grau-Weide) (Salix cinerea) Substantiv | rekettyefűz (hamvas fűz) (Salix cinerea)növénynév |
die Augenweide [der Augenweide; die Augenweiden] Substantiv [ˈaʊ̯ɡŋ̩ˌvaɪ̯də] | kellemes látvány◼◼◼kifejezés |
beweiden [beweidete; hat beweidet] Verb [bəˈvaɪ̯dn̩] | legeltet◼◼◼ige |
Deutsche Weidelgras (auch Ausdauernder Lolch, Ausdauerndes Weidelgras, Englisches Weidelgras, Englisches Raygras, Dauer-Lolch oder Dinkelspelze) | angolperje (Lolium perenne)növénynév |
das Eingeweide [des Eingeweides; die Eingeweide] Substantiv [ˈaɪ̯nɡəvaɪ̯də] | bél◼◼◼főnév belek◼◼◻főnév |
die Eingeweide [des Eingeweides; die Eingeweide] Substantiv [ˈaɪ̯nɡəvaɪ̯də] | zsigerek◼◼◻főnév |
der Eingeweidebruch [des Eingeweidebruch(e)s; die Eingeweidebrüche] Substantiv [ˈaɪ̯nɡəvaɪ̯dəˌbʁʊx] Medizin | sérvfőnév |
der Eingeweidewurm Substantiv | bélféreg◼◼◼főnév |