Tysk-Ungersk ordbok »

alb betyder på ungerska

TyskaUngerska
die Alb [der Alb; die Alben] Substantiv
[alp]

hegyi legelő◼◼◼kifejezés

der Alb [des Alb(e)s; die Albe] Substantiv
[alp]

elffőnév

lidércfőnév

manófőnév

tündefőnév

die Alba [der Alba; die Alben] Substantiv
[ˈalba]

alba◼◼◼főnév
vall

miseingfőnév
vall

der Albaner [des Albaners; die Albaner] Substantiv
[alˈbaːnɐ]

albán (férfi)◼◼◼főnévAz albánok szelíd muszlimok. = Die Albaner sind fromme Muslime.

die Albanerin [der Albanerin; die Albanerinnen] Substantiv
[alˈbaːnəʁɪn]

albán (nő)◼◼◼főnév

albanesisch Adjektiv

albán◼◼◼melléknév

Albanien [Albanien(s); —] (Staat in Südosteuropa) Eigenname
[alˈbaːni̯ən]

Albánia (állam Délkelet-Európában, a Balkán-félszigeten)◼◼◼főnév
földr

der Albanier [des Albaniers; die Albanier] Substantiv
[alˈbaːni̯ɐ]

albán (férfi)◼◼◼főnév

die Albanierin [der Albanierin; die Albanierinnen] Substantiv
[alˈbaːni̯əʁɪn]

albán (nő)◼◼◼főnév

das Albanisch [des Albanisch(s); —] (Verwandte Form: Albanische) Substantiv
[alˈbaːnɪʃ]

albán (nyelv)◼◼◼főnév

albanisch [albanischer; am albanischsten] Adjektiv
[alˈbaːnɪʃ]

albán◼◼◼melléknév

albániai◼◼◻melléknév

der Albatros [des Albatros; die Albatrosse] Substantiv
[ˈalbatʁɔs]

albatrosz◼◼◼állatnév
zoo
Az albatrosz kitárta szárnyait. = Der Albatros breitete die Flügel aus.

die Albatrosse (Familie) (Diomedeidae) Substantiv
[ˈalbaˌtʁɔsə]

albatroszfélék (család) (Diomedeidae)◼◼◼főnév
zoo

der Albdruck [des Albdruck(e)s; die Albdrücke] Substantiv
[ˈalpˌdʁʊk]

lidércnyomásfőnév

die Albe [der Albe; die Alben] Substantiv
[ˈalbə]

alba◼◼◼főnév
vall

miseingfőnév
vall

die Albedo [der Albedo; die Albedos] Substantiv
[alˈbeːdo]

albedó◼◼◼főnév

das Album [des Albums; die Alben/Albums] Substantiv
[ˈalbʊm]

album◼◼◼főnévEbben az albumban sok családi fénykép van. = In diesem Album gibt es sehr viele Familienfotos.

die Alberei [der Alberei; die Albereien] Substantiv

gyerekeskedésfőnév

albern [alberner; am albernsten] Adjektiv
[ˈalbɐn]

ostoba◼◼◼melléknévNe légy ostoba! = Sei nicht albern!

együgyű◼◼◻melléknév

gyerekes◼◼◻melléknév

albern [alberte; hat gealbert] Verb
[ˈalbɐn]

bolondozik◼◻◻ige

idétlenkedikige

értetlenkedikige

die Albernheit [der Albernheit; die Albernheiten] Substantiv
leicht abwertend

ostobaság◼◼◼főnév

butaság◼◼◻főnév

hülyeség◼◼◻főnév

idétlenség◼◻◻főnév

éretlenség◼◻◻főnév

együgyűségfőnév

dőreségfőnév

szamárságfőnév

herumalbern [alberte herum; hat herumgealbert] Verb
[hɛˈʁʊmˌʔalbɐn]

gyerekeskedikige

der Albigenser [des Albigensers; die Albigenser] Substantiv

albigens◼◼◼főnév

12