Tysk | Ungarsk |
---|---|
wiegt [viːkt] | súlya van◼◼◼ |
wiegt (sich) Verb | ringatózik◼◼◼ige |
wiegen [wiegte, hat gewiegt] Verb [ˈviːɡn̩] | ringat [~ott, ringasson, ~na]◼◼◼ige |
wiegen (sich) [wiegte, hat gewiegt] Verb | ringatózik◼◼◼ige inog [ingott, ~jon, ~na]◼◼◻ige |
Der Lehrer entpuppte sich als ein gewiegter Journalist. | |
gewiegt [ɡəˈviːkt] | |
gewiegt Adjektiv [ɡəˈviːkt] | mértmelléknév |