Tysk-Polsk ordbok »

sprache betyder på polska

TyskaPolska
die Sprache [der Sprache; die Sprachen] Substantiv

języknoun
część języka (1.2), obejmująca tylko terminy z jednej dziedziny wiedzy; (także, też) konkretny wariant danego języka (1.2), wydzielony geograficznie, środowiskowo lub stylistycznie

mowanoun
język, zbiór słów i reguł gramatycznych

Sprache | Zunge Substantiv

język(informatyka, informatyczny) zbiór rozkazów i reguł ich łączenia sterujących pracą komputera;
noun

język(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów, reguł gramatycznych, zasad wymowy, idiomów, umożliwiający porozumiewanie się osób znających ten zbiór;
noun

die Sprachenschule [der Sprachenschule; die Sprachenschulen] Phrase

szkoła językowaphrase

die Abfragesprache [der Abfragesprache; die Abfragesprachen] Phrase

język zapytańphrase

Afghanisch | Pashto | Sprache die Afghan Substantiv

paszto(językoznawstwo, językoznawczy) język Pasztunów;
noun

die Amtssprache [der Amtssprache; die Amtssprachen] Phrase

język urzędowyphrase

die Ansprache [der Ansprache; die Ansprachen] Substantiv

przemówienienoun
oficjalna wypowiedź skierowana do jakiegoś gremium

wystąpienienoun
wygłoszenie przemówienia przed jakimś audytorium

Arbeitssprache

język roboczy

die Aussprache [der Aussprache; die Aussprachen] Substantiv

przemowanoun
okolicznościowa, uroczysta wypowiedź przed zgromadzeniem

wymowa(fonetyka, fonetyczny) sposób artykulacji dźwięków mowy;
noun

der Wulst [des Wulst(e)s; die Wülste/(besonders Fachsprache:) Wulste] (auch:) die Wulst [der Wulst; die Wülste] Substantiv

zawójnoun

Birmanisch | Burmesisch | birmanisch Sprache Substantiv

birmańskinoun
język urzędowy Mjanmy (Birmy);

Ewenische Sprache Adjektiv

eweńskiadjective
związany z Ewenami, dotyczący Ewenów

die Hafermilch [der Hafermilch; (Fachsprache:) die Hafermilche(n)] Substantiv

mleko owsianenoun
napój otrzymywany z ziaren owsa;

Fachsprache | Fachwortschatz Substantiv

słownictwonoun
terminy określające jakąś specjalność; zbiór wyrazów używanych przez danego człowieka, środowisko lub w danym regionie

die Fremdsprache [der Fremdsprache; die Fremdsprachen] Substantiv

język obcy(językoznawstwo, językoznawczy) język inny niż język ojczysty
noun

die Gebärdensprache [der Gebärdensprache; die Gebärdensprachen] Verb

sygnowaćverb
podpisywać lub oznaczać coś odpowiednim znakiem

die Gebärdensprache [der Gebärdensprache; die Gebärdensprachen] Substantiv

oznakowanienoun
zbiór znaków dotyczących czegoś

Gebärdensprache | Zeichensprache Substantiv

język migowynoun
język gestów (tzw. znaków migowych), za pomocą którego rozmawiają głusi

die Gemeinsprache [der Gemeinsprache; die Gemeinsprachen] Substantiv

język ogólny(językoznawstwo, językoznawczy) zespół środków językowych akceptowanych i rozumianych przez ogół użytkowników języka (nieobejmujący żargonizmów czy też terminów właściwych dla określonej dziedziny wiedzy)
noun

Hassrede | Hetze | Hasssprache Substantiv

mowa nienawiści(socjologia, socjologiczny) (publikatory) wypowiedzi mające na celu znieważenie, wyszydzenie bądź poniżenie jakiejś osoby lub grupy osób;
noun

Individualsprache Substantiv

język osobniczy(językoznawstwo, językoznawczy) zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy;
noun

indoarische Sprache

języki indoaryjskie

indoeuropäische Sprache

język indoeuropejski

języki indoeuropejskie

inguschische Sprache Substantiv

inguski(językoznawstwo, językoznawczy) język inguski;
noun

die Jugendsprache [der Jugendsprache; die Jugendsprachen] Phrase

język młodzieżowyphrase

język młodzieżyphrase

Jägersprache

gwara myśliwska

kasachisch Sprache Substantiv

kazachskinoun
język urzędowy Kazachstanu

Kirchensprache

język kościelny

Kornisch | kornische Sprache Substantiv

kornijski(językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy brytańskiej języków celtyckich;
noun

Kreol | Kreolsprache Substantiv

język kreolski(językoznawstwo, językoznawczy) uproszczona mowa powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, w odróżnieniu od pidżynu charakteryzująca się ustabilizowanym systemem gramatycznym i dobrze wypracowanym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako język etniczny;
noun

Kultsprache

język kultowy

die Kultursprache [der Kultursprache; die Kultursprachen] Substantiv

język kulturalnynoun

die Kunstsprache [der Kunstsprache; die Kunstsprachen] Substantiv

sztuczny języknoun

die Körpersprache [der Körpersprache; —] Substantiv

język ciałanoun
ogół niewerbalnych komunikatów przekazywanych między ludźmi lub zwierzętami;

12