Tyska | Polska |
---|---|
die Rüstung [der Rüstung; die Rüstungen] Substantiv | zbroja(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) okrycie ochronne wojownika (niekiedy konia, słonia bojowego), zabezpieczające przed ciosami; zbrojenianoun |
die Rüstungsindustrie [der Rüstungsindustrie; die Rüstungsindustrien] Substantiv | przemysł zbrojeniowynoun |
die Aufrüstung [der Aufrüstung; die Aufrüstungen] Substantiv | uzbrojenienoun |
die Ausrüstung [der Ausrüstung; die Ausrüstungen] Verb | urządzićverb zaprzącverb |
die Ausrüstung [der Ausrüstung; die Ausrüstungen] Substantiv | ekwipuneknoun obrót(potocznie, potoczny) blp w złożeniu z przymiotnikiem: prędkość pracy silnika lub urządzenia zawierającego silnik, (przenośnie, przenośnia) prędkość pracy człowieka, instytucji oprzyrządowanie(technologia, technika, techniczny) (maszynoznawstwo) akcesoria i środki techniczne stanowiące uzupełnienie wyposażenia maszyn i urządzeń, umożliwiające wykonanie specjalistycznych zadań i operacji sprzej(potocznie, potoczny) sprzęt sprzętnoun |
Ausstattung | Ausrüstung | Zubehör Substantiv | wyposażenienoun |
Brüstung | Geländer Substantiv | poręcznoun |
das Zubehör, die Ausrüstung Substantiv | przynależnośćnoun zbrojenie(budownictwo) stalowe pręty, siatki lub kształtki zatapiane w konstrukcji betonowej, zwiększające jej wytrzymałość; |
die Entrüstung [der Entrüstung; die Entrüstungen] Substantiv | rozdrażnienienoun |
die Ritterrüstung [der Ritterrüstung; die Ritterrüstungen] Phrase | zbroja rycerskaphrase |