Tyska | Polska |
---|---|
der Herr [des Herr(e)n; die Herren] Substantiv | caballero(historia, historyczny, historycznie) w średniowiecznej Hiszpanii: konny wojownik Pan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) bóg w religii monoteistycznej, zwłaszcza w chrześcijaństwie pannoun pannoun pannoun pannoun |
Herr Jesu Christ Substantiv | Pan Jezus(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) Jezus Chrystus |
Herr | Sie Substantiv | pannoun |
das Herrchen [des Herrchens; die Herrchen] Substantiv | acaneknoun pannoun pańcionoun panicznoun |
herrenlos Adjektiv | bezpański(książkowy) nienależący do nikogo, niemający właściciela |
Herrentag Substantiv | Dzień Pański(peryfrastyczny) niedziela |
der Herrgott [des Herrgotts; —] Interjection | Jezu(potocznie, potoczny) wyraża zdenerwowanie, zdziwienie lub przerażenie |
der Herrgott [des Herrgotts; —] Substantiv | Pan Bógnoun |
herrisch [herrischer; am herrischsten] Adjektiv | despotyczny(książkowy) narzucający własną wolę i wymagający od innych bezwzględnego posłuszeństwa |
Herrleinberg Substantiv | Góra Parkowa(geografia, geograficzny) wzniesienie na skraju Gór Sowich; |
Herrnhuter Stern Substantiv | gwiazda herrnhuckanoun gwiazda morawskanoun |
die Herrschaft [der Herrschaft; die Herrschaften] Substantiv | panowanienoun władztwo(książkowy) sprawowanie władzy |
Herrschaft | Regentschaft | Regierung Substantiv | rządynoun |
Herrschaft | Vorherrschaft Substantiv | kuratela(przenośnie, przenośnia) ciągłe kontrolowanie, przesadny nadzór |
herrschaftlich Adjektiv | prestiżowyadjective |
herrschen [herrschte; hat geherrscht] (über mit Akkusativ) Verb | panowaćverb panowaćverb panowaćverb |
herrschen | regieren Verb | królować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) sprawować władzę królewską |
der Herrscher [des Herrschers; die Herrscher] Substantiv | mocarznoun |
Herrscher | Gebieter Substantiv | władca(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) osoba, która włada (rządzi) w kraju o ustroju innym niż republika |
vorherrschen [herrschte vor; hat vorgeherrscht] Verb | górowaćverb |
der Alleinherrscher [des Alleinherrschers; die Alleinherrscher] Substantiv | samowładcanoun |
beherrscht [beherrschter; am beherrschtesten] Adjektiv | powściągliwyadjective sensowny(potocznie, potoczny) taki, który działa logicznie, rozsądnie |
Angelusgebet | Angelus | Engel des Herrn Substantiv | Anioł Pański(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) modlitwa maryjna przypominająca o Zwiastowaniu Najświętszej Maryi Pannie; |
aus dem Effeff beherrschen | im kleinen Finger haben Verb | mieć w małym palcu(potocznie, potoczny) umieć coś bardzo dobrze |
Baron | Freiherr Substantiv | baronnoun |
Bauherrin | |
beherrschen [beherrschte; hat beherrscht] Verb | opanowywaćverb |