Tyska | Polska |
---|---|
ehren [ehrte; hat geehrt] Verb | honorowaćverb |
ehren [ehrte; hat geehrt] Substantiv | zaszczytnoun |
die Ehre [der Ehre; die Ehren] Substantiv | cześćnoun honornoun |
Ehren- Adjektiv | honorowyadjective honorowyadjective honorowyadjective |
Ehren- | ehrenhaft | ehrenvoll Adjektiv | zaszczytnyadjective |
ehrenamtlich Adjektiv | ochotniczyadjective |
ehrenamtliche Tätigkeit Substantiv | społecznictwo(książkowy) udzielanie się społecznie, działalność społeczna |
der Ehrendoktor [des Ehrendoktors; die Ehrendoktoren] Substantiv | doktor honoris causa(edukacja, edukacyjny) akademicki tytuł honorowy nadawany osobom szczególnie zasłużonym; |
Ehrenmann | Gentleman Substantiv | dżentelmennoun |
Ehrenmord Substantiv | zabójstwo honorowe(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) zabójstwo popełniane przez bliską osobę z rodziny ofiary motywowane chęcią „zmycia hańby”, spowodowanej uznawanym za rzekomo niewłaściwe zachowanie członka tejże rodziny; |
der Ehrenpreis [des Ehrenpreises; die Ehrenpreis(e)] Substantiv | przetacznik(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1) |
Ehrensold | |
das Ehrenwort [des Ehrenwort(e)s; die Ehrenworte] Substantiv | słowo honorunoun |
abwehren [wehrte ab; hat abgewehrt] Substantiv | parada(sport, sportowy) w piłce nożnej, ręcznej i hokeju: obrona bramki gdy bramkarz rzuca się całym ciałem w bok w celu złapania lub odbicia piłki |
abwehren | parieren Verb | odpieraćverb |
begehrenswert [begehrenswerter; am begehrenswertesten] Adjektiv | wskazanyadjective |
aufgefüllt werden | wiederkehren Verb | odbudowywaćverb |
aufzehren [zehrte auf; hat aufgezehrt] Verb | pochłaniaćverb wyczerpaćverb zużyćverb |
aufzehrend Adjektiv | wyczerpującyadjective |
auszehren | kaputtmachen Verb | wyniszczaćverb |
begehren [begehrte; hat begehrt] Verb | pożądaćverb pożądaćverb |
Begehren [begehrte; hat begehrt] Substantiv | żądanienoun żądzanoun |
begehren [begehrte; hat begehrt] Substantiv | pożądliwośćnoun |
begehren [begehrte; hat begehrt] Adjektiv | sercowyadjective |
bekehren [bekehrte; hat bekehrt] Verb | nawracać(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pobudzać wiarę przez przyjęcie nowej religii lub poprzez powrót do życia zgodnego z zasadami swojej wiary |
belehren [belehrte; hat belehrt] Verb | pouczaćverb pouczyćverb |
belehrend | lehrerhaft Adjektiv | pouczający(pejoratywnie, pejoratywny) chcący na siłę być wzorem |
beleidigend | verunglimpfend | ehrenrührig Adjektiv | uwłaczającyadjective |
die Nachtigall singen lehren wollen | nie ucz księdza pacierzanie pouczaj kogoś, kto jest w jakiejś dziedzinie specjalistą nie ucz ojca dzieci robićnie pouczaj kogoś, kto jest w jakiejś dziedzinie specjalistą |