Türkisch | Deutsch |
---|---|
onun | |
onun verb | sein [ich bin, du bist, er/sie/es ist, wir sind, ihr seid, sie sind; war/ ist gewesen]Verb |
onun açısından | |
onun gibi | |
onun gibiler | |
onun hakkında | |
onun tarafından | |
onun yüzünden | |
onuncu | |
onuncu olarak | |
onunki | |
en sonunda | |
eninde sonunda | |
ki onun | |
sonuncu | |
sonunda adverb | endlichAdverb zuletztAdverb |
sonunu beklemek verb | abwarten [wartete ab; hat abgewartet]Verb |
sonunu görmek |