Svéd | Lengyel |
---|---|
höjd | wysokośćwymiar pionowy czegoś lub kogoś |
höjd [~en, ~er] substantiv | elewacjanoun |
höjd [~en, ~er] | wysokośćodległość od pewnego odnośnika, np. gruntu |
höjdare [~n; pl. ~, best. pl. höjdarna] substantiv | gruba ryba(przenośnie, przenośnia) ktoś bardzo ważny ważniak(potocznie, potoczny) osoba zarozumiała |
höja [höjde höjt] verb | wynosićverb wznosićverb |
höjdhopp [~et; pl. ~] substantiv | skok wzwyż(sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna, w której zawodnik musi pokonać ustawioną na pewnej wysokości poprzeczkę; |
höjdpunkt [~en ~er] substantiv | gwóźdź(przenośnie, przenośnia) najważniejsza część czegoś |
höjdsjuka [~n] substantiv | choroba wysokościowa(medycyna, medyczny) dolegliwość fizjologiczna związana ze zmianą wysokości miejsca pobytu; |
höjdskräck | akrofobia(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) chorobliwy lęk wysokości; |
frihöjd | oczyszczenieusunięcie zanieczyszczeń (skażenia, brudu, drobnoustrojów (i tak dalej)) |
förhöja [förhöjde förhöjt] verb | podwyższaćverb |
Golanhöjderna | Wzgórza Golan(geografia, geograficzny) górzysty region na pograniczu Izraela, Syrii i Libanu, będący przedmiotem konfliktu militarnego; |
pilhöjd | unosićwzlatywać w powietrze wyrastać(o cieście) zwiększać swoją objętość wskutek fermentacji wzbierać(hydrologia, hydrologiczny) podnosić się ponad zwykły poziom |
på sin höjd | co najwyżejnie więcej niż, w najlepszym razie |
skjuta i höjden | górować(przestarzałe, przestarzały) wzbijać się, wzlatywać, wznosić się |
ta höjd | |
upphöja [-höjde -höjt] verb | wynosićverb |
upphöjd [-höjt ~a] adjektiv | dostojnyadjective |