słownik Ukraińsko-Polski »

чин w języku polskim

UkraińskiPolski
чин

czyn

działanie

чинити

czynić

чинний

czynny

чинник

czynnik

чиновник

urzędnik

чинодрал

urzędas

чинуша

urzędas

Ємільчине

Emilczyn

безпричинний

bezprzyczynowy

безчинно

bezczynnie

благочинний

charytatywny

dobroczynny

благочинність

dobroczynność

величина

wielkość

wymiar

височина

wyżyna

вчинок

uczynek

відпочинковий

wypoczynkowy

відпочинок

odpoczynek

wypoczynek

вічний відпочинок

wieczny odpoczynek

Галичина

Galicja

дичина

dziczyzna

Добрячин

Dobraczyn

Дорогичин

Drohiczyn

дівчина

dziewczyna

дівчинка

dziewczynka

заручини

zaręczyny

злочин

przestępstwo

злочинець

przestępca

złoczyńca

злочинний

przestępczy

злочинниця

przestępczyni

злочинність

przestępczość

качиний

kaczy

кравчиня

krawcowa

Красичин

Krasiczyn

личинка

larwa

Лісний Хлібичин

Chlebiczyn Leśny

12