słownik Polsko-Szwedzki »
dar w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| udaremniać verb sprawiać, że coś staje się daremne; nie dopuszczać do czegoś | förhindra [~de ~t]verb förstöra [förstörde, förstört, pres. förstör]verb omintetgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör]verb |
| w podarunku | |
| wydarzać się stawać się faktem | |
| wydarzenie noun to, co się stało | tillfälle [~t ~n]substantiv |
| wydarzenie noun ważne dokonanie związane z jakąś dziedziną | etapp [~en ~er]substantiv |
| wydarzyć się verb wystąpić jako rzeczywiste zjawisko | hända [hände, hänt, pres. händer]verb ske [skedde, skett, skedd n. skett, pres. sker]verb |
| za darmo adjective bezpłatnie, gratis | gratisadjektiv |
| zadarty verb skierowany na końcu ku górze | avfärda [~de ~t]verb |
| żandarm noun funkcjonariusz żandarmerii, policji wojskowej | gendarm [~en ~er]substantiv |
| żandarmeria noun policja wojskowa | militärpolis [~en ~er]substantiv |
| zdarty | |
| zdarzać verb wydarzać się, trafiać się | förekomma [-kom, -kommit, -kommen -kommet -komna, pres. -kommer, imper. -kom]verb inträffa [~de ~t]verb |
| zdarzać się verb | bära [bar, burit, buren buret burna, pres. bär]verb |
| zdarzenie (informatyka, informatyczny) zapis zajścia w systemie komputerowym określonej sytuacji; noun | event [~et; pl. ~]substantiv |
| zdarzenie (matematyka, matematyczny) podzbiór przestrzeni probabilistycznej, symbolizujący pewien zestaw wyników eksperymentu; noun | event [~et; pl. ~]substantiv |
| zdarzenie noun coś, co miało miejsce; co zdarzyło się | event [~et; pl. ~]substantiv |
| zdarzyć się verb | bege [begav, begett el. begivit, pres. beger]verb |
