rad (pierwiastek) w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| rad (chemia, chemiczny) promieniotwórczy pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 88, srebrzystobiały metal; noun | das Radium [des Radiums; —]Substantiv |
| rad (fizyka, fizyczny) jednostka dawki pochłoniętej; noun | das Rad [des Rad(s); die Rad] (Zeichen: rad; rd)Substantiv |
| rad adjective będący w dobrym nastroju | zufrieden [zufriedener; am zufriedensten]Adjektiv |
| rad noun symbol jednostki radian | das rad [des Rad(s); die Rad] (Zeichen: rad; rd)Substantiv |
| rad#Substantiv.2C_m_2 noun | das Rad [des Rad(s); die Rad] (Zeichen: rad; rd)Substantiv |
| rada noun grupa osób, najczęściej wydzielona formalnie w ramach jakiejś organizacji lub społeczności, której celem jest znalezienie poprzez dyskusję lub z racji posiadanego doświadczenia, rozwiązania określonego problemu | Rat | RatschlagSubstantiv |
| rada noun wypowiedź skierowana do kogoś, zawierająca zalecenie, jak się należy zachować w określonej sytuacji | Rat | RatschlagSubstantiv |
| rada noun zebranie, na którym dyskutowany jest jakiś problem | Rat | SitzungSubstantiv |
| Rada Europejska | |
| rada federalna phrase | der Bundesrat [des Bundesrat(e)s; die Bundesräte]Phrase |
| Rada Unii Europejskiej | |
| radar (technologia, technika, techniczny) urządzenie emitujące fale elektromagnetyczne określonej długości i odbierające te fale odbite od obiektów i na tej podstawie określające położenie tych obiektów; noun | der das Radar [des Radars; die Radare, die Radars]Substantiv |
| radar pozahoryzontalny (technologia, technika, techniczny) rodzaj urządzenia radiolokacyjnego; noun | ÜberhorizontradarSubstantiv |
| radian (matematyka, matematyczny) (jednostka miary) jednostka miary łukowej kąta płaskiego, określona w taki sposób, że jeden radian to taki kąt środkowy, którego ramiona wycinają na okręgu łuk o długości równej promieniowi tego okręgu; noun | der Radiant [des Radianten; die Radianten]Substantiv |
| radiant noun | der Radiant [des Radianten; die Radianten]Substantiv |
| radiator (technologia, technika, techniczny) element lub zespół elementów wypromieniowujących ciepło do otoczenia; noun | der Kühler [des Kühlers; die Kühler]Substantiv |
| radio (technologia, technika, techniczny) urządzenie do odbioru takich audycji; noun | Radio | RadioapparatSubstantiv |
| radio noun instytucja nadająca audycje za pomocą fal elektromagnetycznych | Rundfunk | RadioSubstantiv |
| radio- …stosowany w złożeniach podkreślających, że coś wykorzystuje fale radiowe lub ma wbudowane radio (urządzenie), radiowy; względnie wykorzystuje zjawiska związane z promieniowaniem | |
| radio samochodowe noun | das Autoradio [des Autoradios; die Autoradios]Substantiv |
| radioaktywność (fizyka, fizyczny) zdolność jąder atomowych do samorzutnej emisji promieniowania korpuskularnego alfa lub beta albo promieniowania elektromagnetycznego gamma noun | die Radioaktivität [der Radioaktivität; —]Substantiv |
| radioaktywny adjective związany z radioaktywnością | radioaktiv [radioaktiver; am radioaktivsten]Adjektiv |
| radioliza (chemia, chemiczny) proces chemiczny zachodzący pod wpływem promieniowania jonizującego; noun | RadiolyseSubstantiv |
| radiolog noun lekarz zajmujący się radiologią | der Radiologe [des Radiologen; die Radiologen]Substantiv |
| radiologia (fizyka, fizyczny) nauka o promieniotwórczości i promieniowaniu rentgenowskim noun | die Radiologie [der Radiologie; —]Substantiv |
| radiologia (medycyna, medyczny) dział medycyny wykorzystujący do diagnostyki i leczenia promieniowanie rentgenowskie; noun | die Radiologie [der Radiologie; —]Substantiv |
| radiologiczny adjective dotyczący radiologii | radiologischAdjektiv |
| radiometr (fizyka, fizyczny) przyrząd do wykrywania promieniowania elektromagnetycznego i określania jego intensywności; noun | das Radiometer [des Radiometers; die Radiometer]Substantiv |
| radiometria (fizyka, fizyczny) dział nauki zajmujący się ilościowymi pomiarami energii promieniowania i wielkości fizycznych z nią związanych; noun | die Radiometrie [der Radiometrie; —]Substantiv |
| radioodbiornik (technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do odbioru sygnału radiowego; noun | der Radioapparat [des Radioapparat(e)s; die Radioapparate]Substantiv |
| radiooperator noun osoba obsługująca urządzenia radiowo-nadawcze i nadawczo-odbiorcze | der Funker [des Funkers; die Funker]Substantiv |
| radiostacja nadawczo-odbiorcza noun | der Funke [des Funkens; die Funken]Substantiv |
| radioteleskop (astronomia, astronomiczny) teleskop, który wykorzystuje fale radiowe do obserwacji odległych obiektów astronomicznych; noun | das Radioteleskop [des RadioteleskopsRadioteleskopes; die Radioteleskope]Substantiv |
| radioterapia (medycyna, medyczny) leczenie za pomocą promieniowania jonizującego; noun | die Radiotherapie [der Radiotherapie; —]Substantiv |
| radiowęzeł noun sieć kabli i głośników rozprowadzająca z centrali po jakimś obiekcie komunikaty głosowe lub audycje; | der Lautsprecher [des Lautsprechers; die Lautsprecher]Substantiv |
| radiowóz (motoryzacja) samochód policyjny; noun | das Polizeiauto [des Polizeiautos; die Polizeiautos]Substantiv |
| radiowóz noun | der Peterwagen [des Peterwagens; die Peterwagen/Peterwägen]Substantiv |
| radiowy adjective związany z radiem, charakterystyczny dla radia, przekazywany przez radio | das Radio [des Radios; die Radios]Adjektiv |
| radler (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) napój stanowiący mieszankę jasnego piwa i innego napoju bezalkoholowego; noun | der Radler [des Radlers; die Radler]Substantiv |
| radło (rolnictwo, rolniczy) najprostsze i najstarsze narzędzie do spulchniania gleby bez odwracania skiby noun | RitzpflugSubstantiv |
