ferm w języku niemieckim

Polski	Niemiecki
ferm (chemia, chemiczny) nietrwały pierwiastek chemiczny o symbolu Fm i liczbie atomowej 100; noun	das Fermium [des Fermiums; —]Substantiv
fermata (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element notacji muzycznej dowolnie przedłużający czas trwania nuty lub pauzy; noun	die Fermate [der Fermate; die Fermaten]Substantiv
fermentacja (biochemia, biochemiczny) reakcja biochemiczna zachodząca pod wpływem enzymów produkowanych przez mikroorganizmy; noun	die Fermentation [der Fermentation; die Fermentationen]Substantiv
fermentowanie noun poddawanie lub uleganie fermentacji	Gähren \| GährungSubstantiv
fermentować verb powodować fermentację, poddawać fermentacji	gären [gärte/(selten:) gor; hat/ist gegoren/gegärt]Verb
fermentować verb ulegać procesowi fermentacji	gären [gärte/(selten:) gor; hat/ist gegoren/gegärt]Verb
fermion (fizyka, fizyczny) cząstka elementarna o połówkowym spinie; noun	das Fermion [des Fermions; die Fermionen]Substantiv
oferma (potocznie, potoczny) osoba niezaradna lub niezdarna noun	der Klotz [des Klotzes; die Klötze]Substantiv
oferma noun	die Lusche [der Lusche; die Luschen]Substantiv

Historia wyszukiwania