słownik Polsko-Niemiecki »

erb w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
erb (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Er i liczbie atomowej 68;
noun

das Erbium [des Erbiums; —]Substantiv

adverbium noun

das Adverb [des Adverbs; die Adverbien]Substantiv

adwerbialny adjective

adverbialAdjektiv

adwerbium noun

das Adverb [des Adverbs; die Adverbien]Substantiv

amortyzować#Verb, reflexiv verb

amortisieren [amortisierte; hat amortisiert]Verb

angażować#Verb, reflexiv verb

engagieren [engagierte; hat engagiert]Verb

atakować werbalnie

vom Leder ziehen

Azerbejdżan (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Azji ze stolicą w Baku;
noun

Aserbaidschan [Aserbaidschan(s); —] (Republik Aserbaidschan) (Staat in Vorderasien zwischen Kaspischem Meer und Kaukasus)Substantiv

Azerbejdżanin noun
mieszkaniec lub obywatel Azerbejdżanu

der Aserbaidschaner [des Aserbaidschaners; die Aserbaidschaner]Substantiv

Azerbejdżanka noun
mieszkanka lub obywatelka Azerbejdżanu

die Aserbaidschanerin [der Aserbaidschanerin; die Aserbaidschanerinnen]Substantiv

azerbejdżańsk adjective

AserbaidschanischAdjektiv

azerbejdżański adjective
odnoszący się do państwa Azerbejdżan

aserbaidschanischAdjektiv

berbelucha (Poznań) bimber, spirytus, wódka, denaturat
noun

die Tinktur [der Tinktur; die Tinkturen]Substantiv

Berber (etnografia, etnograficzny) rdzenny mieszkaniec północnej Afryki i Sahary pochodzenia chamito-semickiego;
noun

der Berber [des Berbers; die Berber] (nordafrikanischen Völkergruppe)Substantiv

Berberia (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraje Maghrebu, zamieszkiwane przez ludność berberyjską;
noun

BarbareskenstaatenSubstantiv

Berberyjka (etnografia, etnograficzny) członkini ludu Berberów
noun

BerberinSubstantiv

berberyjski (językoznawstwo, językoznawczy) język z podrodziny języków afroazjatyckich, używanych głównie w Maroku, Algierii, Libii i Nigrze;
noun

berberischSubstantiv

berberyjski adjective
związany z Berberami, dotyczący Berberów i terenów przez nich zasiedlonych

berberischAdjektiv

berberys (botanika, botaniczny) rodzaj krzewów z rodziny berberysowatych
noun

die Berberitze [der Berberitze; die Berberitzen]Substantiv

berberys pospolity plant name

die Berberitze [der Berberitze; die Berberitzen]plant name

biała herbata noun
herbata powstająca z młodych pączków i pochodząca z chińskich prowincji

weißer TeeSubstantiv

Cerber (mitologia grecka) trzygłowy pies o wężowym ogonie, strzegący bram Hadesu;
noun

der Zerberus [des Zerberus; die Zerberusse]Substantiv

cyferblat noun
tarcza zegara

das Zifferblatt [des Zifferblatt(e)s; die Zifferblätter]Substantiv

czarna herbata (spożywczy) najpopularniejszy w Europie rodzaj herbaty wyprodukowany ze sfermentowanych liści Camellia sinensis
noun

schwarzer TeeSubstantiv

Derbent (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Dagestanie, najdalej na południe wysunięte miasto Rosji, położone pomiędzy Morzem Kaspijskim a Kaukazem;
noun

DerbentSubstantiv

derby (sport, sportowy) spotkanie dwóch drużyn z tego samego miasta w ramach jednego turnieju, w którym uczestniczą też drużyny z innych miast;
noun

das Derby [des Derby(s); die Derbys]Substantiv

derby noun
rodzaj angielskiej gonitwy dla koni;

das Derby [des Derby(s); die Derbys]Substantiv

Gaszerbrum I

Gasherbrum I

Gaszerbrum II

Gasherbrum II

gerbera (botanika, botaniczny) (ogrodnictwo, ogrodniczy) roślina z rodzaju (1.1)
noun

GerberaSubstantiv

gerbera (botanika, botaniczny) Gerbera, rodzaj bylin z rodziny astrowatych;
noun

GerberaSubstantiv

gerbera noun
kwiat gerbery (1.1)

GerberaSubstantiv

Góry Skanderbega (geografia, geograficzny) pasmo górskie w północnej Albanii
noun

SkanderbeggebirgeSubstantiv

herb (heraldyka, heraldyczny) dziedziczny znak szlachecki;
noun

das Wappen [des Wappens; die Wappen]Substantiv

herb (heraldyka, heraldyczny) godło miejskie, państwowe, regionalne, firmowe
noun

das Wappen [des Wappens; die Wappen]Substantiv

herbaciarnia (gastronomia) lokal gastronomiczny specjalizujący się w podawaniu herbaty
noun

das Teehaus [des Teehauses; die Teehäuser]Substantiv

herbarium (botanika, botaniczny) zielnik z ułożonymi i opisanymi roślinami;
noun

Herbarium | HerbarSubstantiv

herbata (botanika, botaniczny) wiecznie zielona roślina z rodzaju Camellia, zwłaszcza Camellia sinensis, uprawiana dla herbaty (1.2);
noun

der Tee [des Tees; die Tees]Substantiv

herbata (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) napój, napar z innych ziół i owoców
noun

der Tee [des Tees; die Tees]Substantiv

herbata (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) napój, napar z suszu (1.2);
noun

der Tee [des Tees; die Tees]Substantiv

12