słownik Polsko-Niemiecki »

łaska w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
łaska (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dar udzielany człowiekowi przez Boga, a którego przyznanie nie jest związane z żadną zasługą
noun

die Gnade [der Gnade; die Gnaden]Substantiv

łaska noun
darowanie lub złagodzenie kary

die Gnade [der Gnade; die Gnaden]Substantiv

łaska noun
przychylność, wielkoduszność

die Gnade [der Gnade; die Gnaden]Substantiv

łaskawie (grzecznościowy) jeśli łaska, z łaski swojej, uprzejmie
adverb

die bitte [der Bitte; die Bitten]Adverb

łaskawie (przenośnie, przenośnia) łagodnie, nieszkodliwie, niegroźnie
adverb

artig [artiger; am artigsten]Adverb

łaskawie adverb
w sposób łaskawy, wspaniałomyślnie, wielkodusznie, życzliwie

wohlwollend [wohlwollender; am wohlwollendsten]Adverb

łaskawość noun
cecha tego, co łaskawe; cecha tego, kto łaskawy

die Barmherzigkeit [der Barmherzigkeit; —]Substantiv

łaskawy

benigne

łaskawy adjective
dobry, pełen wielkoduszności

artig [artiger; am artigsten]Adjektiv

łaskawy adjective
niedokuczliwy, przychylny

gnädig [gnädiger; am gnädigsten]Adjektiv

łaskawy adjective
oswojony, bez dzikości

folgsam [folgsamer; am folgsamsten]Adjektiv

łaskawy adjective
w zwrotach grzecznościowych: zacny, wielmożny

gnädig [gnädiger; am gnädigsten]Adjektiv

głaskać verb
łagodnie przesuwać dłonią po jakiejś powierzchni

das streichen [des Streichens; —]Verb

niełaska noun
brak poparcia lub względów ze strony kogoś

die Blamage [der Blamage; die Blamagen]Substantiv

ułaskawienie (potocznie, potoczny) dokument, którego podpisanie skutkuje ułaskawieniem (1.1)
noun

die Begnadigung [der Begnadigung; die Begnadigungen]Substantiv

ułaskawienie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) całkowite lub częściowe darowanie skazanemu kary orzeczonej prawomocnie przez sąd lub zamiana takiej kary na łagodniejszą;
noun

die Begnadigung [der Begnadigung; die Begnadigungen]Substantiv