słownik Polsko-Łacina »
osobny w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| osobny (dawniej, dawny) szczególny, wyjątkowy, osobliwy adjective | ūnicusadjective |
| osobny adjective oddzielony, oddalony od innych, mający specjalne przeznaczenie | distinctus [distincta, distinctum]adjective |
