słownik Niemiecko-Polski »

heide w języku polskim

NiemieckiPolski
der Heide [des Heiden; die Heiden] Substantiv

poganin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) osoba wyznająca religię inną niż jedna z monoteistycznych, abrahamowych (jak chrześcijaństwo, islam, judaizm)
noun

Heide | Heideland Substantiv

wrzosowiskonoun
bezleśna formacja zimozielonych krzewinek, w której dominują wrzosy;

Heidebrink Substantiv

Międzywodzie(geografia, geograficzny) wieś w województwie zachodniopomorskim;
noun

Heidekraut | Erika Substantiv

wrzos(botanika, botaniczny) wrzos zwyczajny - Calluna vulgaris, krzewinka o drobnych liściach i małych, różowofioletowych kwiatach rosnąca w dużych skupieniach, kwitnąca późnym latem i wczesną jesienią;
noun

die Heidelbeere [der Heidelbeere; die Heidelbeeren] Substantiv

borówka czarna(botanika, botaniczny) Vaccinium myrtillus L., gatunek krzewinki z rodziny wrzosowatych;
noun

Heidelbeere | Blaubeere | Bickbeere | Schwarzbeere | Waldbeere | Wildbeere Substantiv

czarna jagoda(botanika, botaniczny) Vaccinium myrtillus L., leśna krzewinka o czarnych owocach z niebieskawym nalotem;
noun

czarna jagodanoun
owoc czarnej jagody (1.1)

Heidelberg

Heidelberg

Heidelberger Adjektiv

heidelberskiadjective
związany z Heidelbergiem (miastem w Niemczech)

die Heidelerche [der Heidelerche; die Heidelerchen] animal name

lerkaanimal name

skowronek borowyanimal name

das Heidentum [des Heidentums; —] Substantiv

pogaństwonoun
często (pejoratywnie, pejoratywny) określenie zazwyczaj używane przez wyznawców religii monoteistycznych (judaizmu, chrześcijaństwa i islamu) na określenie wyznawania religii niechrześcijańskich, głównie politeistycznych lub animalistycznych

ausstoßen | ausscheiden Verb

wydalać(biologia, biologiczny) usuwać szkodliwe lub zbędne produkty przemiany materii
verb

bescheiden [beschied; hat beschieden] Adjektiv

skromnyadjective
niemający potrzeby wyróżniania się

skromnyadjective
niewielki

bescheiden | demütig | unerwürfig | untertänig Adjektiv

pokornyadjective
nie wywyższający się, skromny

die Bescheidenheit [der Bescheidenheit; —] Substantiv

skromnośćnoun
cecha kogoś, kto nie wywyższa się i nie dba o rozgłos i uznanie innych

Bescheidenheit | Demut Substantiv

pokoranoun
świadomość własnych ograniczeń i słabości skłaniająca do niesprzeciwiania się życiowym koniecznościom

beschließen | entscheiden | bestimmen | festlegen | festsetzen Verb

decydowaćverb
podejmować decyzję, postanawiać o czymś

die Besenheide [der Besenheide; —] Substantiv

wrzosiec(botanika, botaniczny) Erica (Ericaceae) L., krzew z rodziny wrzosowatych o zimozielonych liściach;
noun

Blaubeerbrötchen | Heidelbeerbrötchen Substantiv

jagodzianka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) drożdżówka nadziewana jagodami
noun

Dammschnitt | Episiotomie | Scheidendammschnitt Substantiv

nacięcie krocza(medycyna, medyczny) zabieg ginekologiczno-położniczy stosowany często podczas porodu, polegający na nacięciu krocza w celu ochrony przed samoczynnym pęknięciem krocza i ułatwienia porodu;
noun

entscheiden [entschied, hat entschieden] (über mit Akkusativ) Verb

wyznaczaćverb
określać wartość czegoś poprzez pomiar lub obliczenia

zdecydowaćverb
podjąć decyzję

entscheiden | vorgreifen | vorschnell beurteilen Verb

przesądzaćverb
osądzać z góry

entscheidend | ausschlaggebend Adjektiv

decydującyadjective
przesądzający o czymś, przełomowy

entscheidend | gewaltig | riesig | überwältigend Adjektiv

przemożny(książkowy) bardzo intensywny
adjective

Fettabscheider

odtłuszczacz

Grauer Scheidenstreifling Substantiv

muchomor mglejarka(mikologia, mikologiczny) Amanita vaginata, gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych o prążkowanej powierzchni kapelusza;
noun

Lüneburger Heide Substantiv

Pustać Lüneburska(geografia, geograficzny) region łąk, torfowisk, wrzosowisk i lasów w północnych Niemczech pomiędzy Hamburgiem, Bremą i Hanowerem a Łabą;
noun

die Nasenscheidewand [der Nasenscheidewand; die Nasenscheidewände] Substantiv

przegroda nosowa(anatomia, anatomiczny) przegroda dzieląca jamę nosową na dwie części;
noun

Riesen-Scheidenstreifling Substantiv

muchomor złotawy(mikologia, mikologiczny) Amanita ceciliae, gatunek grzyba z rodziny muchomorowatych o brązowej barwie kapelusza, z grubymi łatkami na powierzchni;
noun

die Scheide [der Scheide; die Scheiden] Substantiv

waginanoun

Scheide | Saya Substantiv

pochwanoun
futerał na broń białą;

Scheide | Vagina Substantiv

pochwa(anatomia, anatomiczny) żeński narząd rozrodczy ssaków;
noun

scheiden [schied; hat/ist geschieden] Verb

oddzielaćverb
odzielać (1.2) siebie od jakiejś grupy

oddzielaćverb
separować kogoś od jakiejś grupy

rozwodzićverb
udzielać komuś rozwodu

der Scheideweg [des Scheideweg(e)s; die Scheidewege] Substantiv

rozdrożenoun
miejsce, w którym droga, ścieżka, szlak rozgałęzia się

sich scheiden lassen Verb

rozwodzićverb
dokonywać rozwodu, uzyskiwać rozwód

12