beleidigung w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Beleidigung [der Beleidigung; die Beleidigungen] Substantiv	obelganoun obraźliwe słowo skierowane do kogoś obrazanoun urażenie czyjejś godności osobistej zniewaganoun upokorzenie, obrażenie, znieważenie kogoś poprzez krzywdzące, niesprawiedliwe słowa lub czyn;
Beleidigung \| Kränkung Substantiv	dyshonor(książkowy) ujma dla honoru noun

Niemiecki

Polski

die Beleidigung [der Beleidigung; die Beleidigungen] Substantiv

obelganoun
obraźliwe słowo skierowane do kogoś

obrazanoun
urażenie czyjejś godności osobistej

zniewaganoun
upokorzenie, obrażenie, znieważenie kogoś poprzez krzywdzące, niesprawiedliwe słowa lub czyn;

Beleidigung | Kränkung Substantiv

dyshonor(książkowy) ujma dla honoru
noun

Historia wyszukiwania