sol w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| sollicitus [sollicita, sollicitum] adjective | podniecony(seksuologia, seksuologiczny) taki, który jest w stanie podniecenia zmysłowego; gotowy do reakcji seksualnej zaciekłyadjective zaniepokojonyadjective zatroskanyadjective zmartwionyadjective |
| sollicitudo [sollicitudinis] (3rd) F noun | niepokójnoun troskliwość(dawniej, dawny) zmartwienie, zgryzota troskliwośćnoun |
| Solon noun | Solon(historia, historyczny, historycznie) starożytny poeta, mąż stanu i prawodawca ateński żyjący na przełomie VII i VI w. p.n.e.; |
| solstitium [solstiti(i)] (2nd) N noun | przesilenie(astronomia, astronomiczny) skrajny punkt odchylenia Słońca od równika; |
| solum verb | opierać(przenośnie, przenośnia) brać coś za podstawę, uzasadniać coś czymś |
| solum pronoun | sampronoun |
| solum | principium noun | podstawanoun |
| solum | solummode | tylkooznacza ograniczenie, wyróżnienie, wyodrębnienie |
| solus noun | sol(jednostka monetarna) Peru; |
| solus adverb | samodzielnieadverb samotnieadverb |
| solutio [solutionis] (3rd) F noun | rozwiązanienoun rozwiązanienoun rozwiązanienoun |
| solvere verb | płacićverb |
| solvō verb | rozwiązywaćverb rozwiązywaćverb |
| solūtus adjective | luźnyadjective luźnyadjective |
| absolutus [absoluta, absolutum] adjective | absolutnyadjective |
| absolute [absolutius, absolutissime] adverb | absolutnieadverb bezwarunkowoadverb bezwzględnieadverb koniecznieadverb |
| absolutio [absolutionis] (3rd) F noun | absolucja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rozgrzeszenie, zdjęcie klątwy kościelnej, odpuszczenie grzechów; rozgrzeszenie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) oczyszczenie z grzechów, odpuszczenie grzechów; |
| absolutorium [absolutorii] (2nd) N noun | absolutorium(oficjalnie) zatwierdzenie sprawozdania z działalności, zwykle finansowej; |
| absolutus noun | absolutnoun absolutyzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchia nieograniczona; |
| absolvo [absolvere, absolvi, absolutus] (3rd) TRANS verb | absolwować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) udzielać absolucji, rozgrzeszenia usprawiedliwiaćverb zbawiaćverb |
| archisolium noun | miasto stołeczne(urzędowy) miasto pełniące funkcję stolicy |
| arcosolium [arcosolii] (2nd) N noun | arcosolium(architektura, architektoniczny) wczesnochrześcijańska nisza grobowa o łukowym sklepieniu; |
