słownik Łacino-Polski »

ruga w języku polskim

ŁacinaPolski
ruga [rugae] (1st) F
noun

zmarszczkanoun
załamanie na powierzchni jakiegoś przedmiotu

Brugae noun

Brugia(geografia, geograficzny) miasto w północno-zachodniej Belgii, ośrodek administracyjny prowincji Flandria Zachodnia;
noun

erugo [erugare, erugavi, erugatus] (1st) TRANS
verb

bekaćverb
odbijać się