słownik Łacino-Polski »

locus w języku polskim

ŁacinaPolski
locus [loci] (2nd) M
noun

czarniak(ichtiologia, ichtiologiczny) Pollachius virens, europejska i kanadyjska ryba atlantycka;
noun

miejsce(sport, sportowy) ranga, pozycja
noun

miejscenoun
miejsce (1.1), niezajęte przez nic, wolne do umieszczenia w nim czegoś

miejscenoun
obszar lub punkt w przestrzeni

miejscenoun
wyznaczone miejsce (1.1), przeznaczone dla kogoś; krzesło, fotel itp. zarezerwowane dla kogoś

ort(historia, historyczny, historycznie) (numizmatyka, numizmatyczny) srebrny pieniądz w obiegu w XVII wieku;
noun

postawanoun
każda pozycja ciała

stacja(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) wyspecjalizowany ośrodek badawczy i naukowy
noun

locus adjective

bocznyadjective
znajdujący się, umiejscowiony na boku czegoś

poboczny(przestarzałe, przestarzały) będący z boku czegoś
adjective

ubocznyadjective
powstający przy okazji jakiegoś działania

locus | locatio noun

położenienoun
miejsce znajdowania się czegoś

locus | positio | status noun

miejscowośćnoun
jednostka osadnicza lub inny obszar zabudowany wyróżniający się odrębną nazwą

locus | spatium noun

przestrzeń(fizyka, fizyczny) miejsce, w którym odbywają się zjawiska fizyczne;
noun

locusta [locustae] (1st) F
noun

szarańcza(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad przypominający konika polnego, szkodnik upraw;
noun

cammarus | locusta | gammarus noun

homar(zoologia, zoologiczny) skorupiak z rzędu homarowatych – Nephropidae – masowo poławiany dla celów spożywczych;
noun

↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek