Polsk-Tysk ordbok »

wal betyder på tyska

PolskaTyska
dyskwalifikacja (sport, sportowy) pozbawienie kogoś prawa udziału w dalszych etapach rywalizacji ze względu na naruszenie zasad
noun

die Disqualifikation [der Disqualifikation; die Disqualifikationen]Substantiv

ekwiwalent noun
rzecz, która jest równa innej wartością

die Entsprechung [der Entsprechung; die Entsprechungen]Substantiv

ekwiwalentny adjective

gleichwertig [gleichwertiger; am gleichwertigsten]Adjektiv

Ewald noun
imię męskie;

EwaldSubstantiv

ewaluacja noun
badanie wartości albo cech programu, planu lub obiektu w celu jego usprawnienia i rozwoju;

die Beurteilung [der Beurteilung; die Beurteilungen]Substantiv

festiwal noun
impreza artystyczna, często cykliczna, połączona z konkursem

das Festival [des Festivals; die Festivals]Substantiv

finwal (zoologia, zoologiczny) zwierzę z gatunku płetwal zwyczajny, Balaenoptera physalus;
noun

der Finnwal [des Finnwals; die Finnwale]Substantiv

Greifswald (geografia, geograficzny) (administracja) hanzeatyckie miasto powiatowe i uniwersyteckie w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie;
noun

GreifswaldSubstantiv

greifswaldzki adjective
związany z Greifswaldem, dotyczący Greifswaldu

GreifswalderAdjektiv

grindwal phrase

der Grindwal [des Grindwal(e)s; die Grindwale]Phrase

grywalizacja noun
wykorzystanie mechaniki znanej np. z gier fabularnych i komputerowych, do modyfikowania zachowań ludzi w sytuacjach niebędących grami, w celu zwiększenia ich zaangażowania;

GamificationSubstantiv

gwałcić (książkowy) naruszać siłą zasady lub normy
verb

vergewaltigen [vergewaltigte; hat vergewaltigt]Verb

gwałcić verb
zmuszać do stosunku płciowego

vergewaltigen [vergewaltigte; hat vergewaltigt]Verb

gwałciciel noun
osoba dopuszczająca się gwałtu

der Vergewaltiger [des Vergewaltigers; die Vergewaltiger]Substantiv

gwałt (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (seksuologia, seksuologiczny) zmuszenie do odbycia stosunku seksualnego lub innej czynności seksualnej;
noun

Vergewaltigung | NotzuchtSubstantiv

gwałtownie adverb
intensywnie

gewalttätig [gewalttätiger; am gewalttätigsten]Adverb

gwałtownie adverb
nagle, raptownie

heftig [heftiger; am heftigsten]Adverb

gwałtowność noun

die Wildheit [der Wildheit; die Wildheiten]Substantiv

gwałtowny adjective
nagły, szybki

gewaltsam | stürmischAdjektiv

indukowalny adjective
podatny na indukcję

induzierbarAdjektiv

interwał (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odległość między wysokościami dwóch dźwięków;
noun

das Intervall [des Intervalls; die Intervalle]Substantiv

inwalida noun
osoba, która jest pozbawiona możliwości pracy (całkowicie lub połowicznie) ze względu na kalectwo, utratę zdrowia

InvaliderSubstantiv

inwalidztwo noun
brak pełnej sprawności fizycznej lub intelektualnej u danej osoby spowodowany chorobą, urazem lub wadą wrodzoną

die Ungültigkeit [der Ungültigkeit; —]Substantiv

Jan Kowalski noun
ktoś typowy, przeciętny, anonimowy obywatel

Max Mustermann | Otto NormalverbraucherSubstantiv

jednostka walutowa noun

die Währungseinheit [der Währungseinheit; die Währungseinheiten]Substantiv

karnawał noun
okres od święta Trzech Króli (albo od Bożego Narodzenia, albo od Nowego Roku) do Środy Popielcowej, w czasie którego urządzane są zabawy, bale, maskarady i pochody;

Karneval | FaschingSubstantiv

karnawał noun
w krajach Ameryki Łacińskiej i Południowej pochody i masowe zabawy pod koniec karnawału (1.1) na ulicach miast

Fasching | KarnevalSubstantiv

kawał (potocznie, potoczny) dowcip, śmieszna historyjka
noun

der Jux [des Juxes; die Juxe]Substantiv

kawał chłopa noun

der Bulle [des Bullen; die Bullen]Substantiv

kawał z brodą noun
stary, powszechnie znany kawał, który przestał śmieszyć

Witz mit BartSubstantiv

kawałek noun
fragment pewnej całości

das Stück [des Stück(e)s; die Stücke]Substantiv

kawaler (przestarzałe, przestarzały) rycerz
noun

der Ritter [des Ritters; die Ritter]Substantiv

kawaler noun
mężczyzna, który nigdy nie był żonaty

der Junggeselle [des Junggesellen; die Junggesellen]Substantiv

kawaler noun
mężczyzna, który otrzymał dany order

der Ritter [des Ritters; die Ritter]Substantiv

kawaleria (wojskowość, wojskowy) rodzaj wojsk walczących konno;
noun

die Kavallerie [der Kavallerie; die Kavallerien]Substantiv

kawalerka (budownictwo) mieszkanie jednopokojowe
noun

EinraumwohnungSubstantiv

kawalerzysta (wojskowość, wojskowy) żołnierz na służbie w oddziale kawalerii
noun

der Kavallerist [des Kavalleristen; die Kavalleristen]Substantiv

kawalkada noun
grupa jeźdźców albo pojazdów jadących gdzieś razem

Kavalkade | Reiterzug | Konvoi | ReitertruppSubstantiv

kawalkator (dawniej, dawny) ujeżdżacz koni wierzchowych, często również trener i nauczyciel jazdy konnej;
noun

BereiterSubstantiv

Każdy jest kowalem swojegu losu

jeder ist seines Glückes Schmied

2345