raz betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| wielokrążek (technologia, technika, techniczny) układ cięgien i krążków umożliwiający przełożenie siły, dzięki któremu można np. podnieść duży ciężar, działając mniejszą siłą; noun | die Angel [der Angel; die Angeln]Substantiv |
| wiraż noun | der Schwung [des Schwung(e)s; die Schwünge]Substantiv |
| witraż (sztuka) ozdobna kompozycja wykonana z kawałków barwnego szkła wprawionego w okno zamiast szyb; noun | FarbglasSubstantiv |
| wóz strażacki noun | das Feuerwehrauto [des Feuerwehrautos; die Feuerwehrautos]Substantiv |
| wraz (książkowy) razem, wspólnie (z kimś) | |
| wraz (książkowy) równocześnie (z jakimś wydarzeniem) | |
| wraz z (o osobach, obiektach) razem, wspólnie, łącznie z kimś / czymś | |
| wrażenie noun reakcja na bodziec zewnętrzny lub wewnętrzny; | Eindruck | Effekt | EmpfindungSubstantiv |
| wrażliwość (fizjologia, fizjologiczny) zdolność odbierania bodźców poprzez zmysły noun | die Empfindlichkeit [der Empfindlichkeit; die Empfindlichkeiten]Substantiv |
| wrażliwość noun | die Anfälligkeit [der Anfälligkeit; die Anfälligkeiten]Substantiv |
| wrażliwość noun słaba odporność, podatność | die Empfindlichkeit [der Empfindlichkeit; die Empfindlichkeiten]Substantiv |
| wrażliwość noun zdolność przeżywania emocji i odczuwania wrażeń; bycie wyczulonym | die Empfindlichkeit [der Empfindlichkeit; die Empfindlichkeiten]Substantiv |
| wrażliwość na ból | |
| wrażliwy | |
| wrażliwy adjective taki, który ma dużą zdolność do odczuwania i przeżywania emocji | empfindlich [empfindlicher; am empfindlichsten]Adjektiv |
| wrażliwy adjective taki, który ma słabą odporność | anfälligAdjektiv |
| wrażliwy adjective taki, który ma wrażliwość, łatwo reaguje na bodźce zmysłowe | empfindlich [empfindlicher; am empfindlichsten]Adjektiv |
| wydrążać | |
| wyobrażać verb tworzyć obraz czegoś nieznanego w swojej wyobraźni, umyśle (zwykle przez porównanie z czymś znanym) | sich vorstellenVerb |
| wyobrażać verb tworzyć obraz czegoś | darstellen [darstellte; hat dargestellt]Verb |
| wyobrażać verb tworzyć sobą jakiś obraz, symbol | darstellen [darstellte; hat dargestellt]Verb |
| wyobrażalny adjective możliwy do wyobrażenia sobie; dający się zrozumieć, pojąć | vorstellbarAdjektiv |
| wyobrażenie noun domniemany obraz czegoś, pogląd na jakiś temat | die Auffassung [der Auffassung; die Auffassungen]Substantiv |
| wyobrażenie noun obraz, podobizna, wizualne przedstawienie czegoś | DarbietungSubstantiv |
| wyobrażenie noun obraz czegoś (przedmiotu, osoby, przebieg sytuacji) stworzony w świadomości na podstawie spostrzeżeń | die Absicht [der Absicht; die Absichten]Substantiv |
| wyobraźnia noun zdolność przywoływania i tworzenia w myślach wyobrażeń; | die Einbildung [der Einbildung; die Einbildungen]Substantiv |
| wyraz (językoznawstwo, językoznawczy) symbol fonetyczny (ciąg głosek) lub graficzny (znak lub ciąg znaków), niosący określone znaczenie bądź pełniący funkcję składniową; noun | das Wort [des Wort(e)s; die Wörter/Worte]Substantiv |
| wyraz (matematyka, matematyczny) składnik równania, funkcji, ciągu liczbowego itp. noun | das Glied [des Glied(e)s; die Glieder]Substantiv |
| wyraz noun przejaw stanu emocjonalnego człowieka, mający odzwierciedlenie w mimice lub rysach twarzy | der Ausdruck [des Ausdruck(e)s; die Ausdrücke]Substantiv |
| wyraz noun wymowa / odbicie / uzewnętrznienie, przejaw | der Ausdruck [des Ausdruck(e)s; die Ausdrücke]Substantiv |
| wyraz obcy phrase | das Fremdwort [des Fremdwort(e)s; die Fremdwörter]Phrase |
| wyraz określający phrase | das Bestimmungswort [des Bestimmungswort(e)s; die Bestimmungswörter]Phrase |
| wyraz pochodny noun | die Ableitung [der Ableitung; die Ableitungen]Substantiv |
| wyraz twarzy noun emocje ukazujące się na czyjeś twarzy nadające jej dany wygląd | der Gesichtsausdruck [des Gesichtsausdruck(e)s; die Gesichtsausdrücke]Substantiv |
| wyrażać verb formułować wyrażenie, wypowiadać się, mówić na jakiś temat | ausdrücken [drückte aus; hat ausgedrückt]Verb |
| wyrażać verb opisywać ustnie lub pisemnie, dawać informację o czymś lub kimś; być wyrazem czegoś | ausdrücken [drückte aus; hat ausgedrückt]Verb |
| wyrażać verb uzewnętrzniać, okazywać uczucia jakimkolwiek sposobem | ausdrücken [drückte aus; hat ausgedrückt]Verb |
| wyrażenie (językoznawstwo, językoznawczy) zespół wyrazów mających ze sobą związek składniowy noun | der Ausdruck [des Ausdruck(e)s; die Ausdrücke]Substantiv |
| wyrazistość noun cecha tego, co wyraziste, wyraźne | die Deutlichkeit [der Deutlichkeit; die Deutlichkeiten]Substantiv |
| wyrazisty adjective przykuwający uwagę, pełen wyrazu, sugestywnie przedstawiający coś | ausdrucksstark [ausdrucksstärker; am ausdrucksstärksten]Adjektiv |
