Polsčina | Nemčina |
---|---|
wyrzut noun gwałtowne rzucenie lub wyciągnięcie | Abgabe | Austritt | ZuspielSubstantiv |
wyrzut noun pretensja lub żal wyraźnie pokazywane | der Vorwurf [des Vorwurf(e)s; die Vorwürfe]Substantiv |
wyrzut sumienia noun odczuwanie winy po zrobieniu czegoś złego | GewissensbissSubstantiv |
wyrzutek noun osobnik represyjnie wykluczony z danej społeczności | der Auswurf [des Auswurfs; die Auswürfe]Substantiv |
wyrzutnia (językoznawstwo, językoznawczy) zanik samogłoski wygłosowej lub końcowej zgłoski wyrazu przed samogłoską nagłosową kolejnego wyrazu noun | Ausstoßung | ElisionSubstantiv |
wyrzutnia (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) pominięcie w wyrażeniu wyrazu albo wyrazów domyślnych w szerszym kontekście noun | die Ellipse [der Ellipse; die Ellipsen]Substantiv |
wyrzutnia (technologia, technika, techniczny) (wojskowość, wojskowy) urządzenie do wyrzucania, wystrzeliwania czego noun | das WurfgeschützSubstantiv |
wyrzuty sumienia |