Polnisch | Deutsch |
---|---|
bezokolicznik (gramatyka) forma czasownika zazwyczaj (zależnie od języka) nieokreślająca czasu, rodzaju, liczby, osoby, trybu, strony ani aspektu; noun | Infinitiv | NennformSubstantiv |
bezokolicznikowy (gramatyka) związany z bezokolicznikem, dotyczący bezokolicznika adjective | die Grundform [der Grundform; die Grundformen]Adjektiv |
zdanie bezokolicznikowe phrase | der Infinitivsatz [des Infinitivsatzes; die Infinitivsätze]Phrase |