Polish-German dictionary »

kość meaning in German

PolishGerman
kość (anatomia, anatomiczny) część szkieletu ludzi lub zwierząt;
noun

Knochen | BeinSubstantiv

kość (elektronika, elektroniczny) (potocznie, potoczny) układ scalony
noun

der Speicher [des Speichers; die Speicher]Substantiv

kość noun
wielościan z oczkami służący do gry;

der Würfel [des Würfels; die Würfel]Substantiv

kość gnykowa (anatomia, anatomiczny) kość w obrębie szyi zawieszona poniżej żuchwy;
noun

das ZungenbeinSubstantiv

kość guziczna (anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek kręgosłupa człowieka;
noun

das Steißbein [des Steißbein(e)s; die Steißbeine]Substantiv

kość jarzmowa noun

der Backenknochen [des Backenknochens; die Backenknochen]Substantiv

kość krzyżowa (anatomia, anatomiczny) dolny odcinek kręgosłupa powstały ze zrośnięcia pięciu kręgów krzyżowych;
noun

das Kreuzbein [des Kreuzbein(e)s; die Kreuzbeine]Substantiv

kość niezgody (związek frazeologiczny) przyczyna sporu, konfliktu
noun

der Zankapfel [des Zankapfels; die Zankäpfel]Substantiv

kość ogonowa noun

das Steißbein [des Steißbein(e)s; die Steißbeine]Substantiv

kość piszczelowa noun

das Schienbein [des Schienbein(e)s; die Schienbeine]Substantiv

kość promieniowa noun

die Speiche [der Speiche; die Speichen]Substantiv

kość sitowa (anatomia, anatomiczny) kość nieparzysta, ograniczająca jamę czaszki, oczodoły i jamę nosowej;
noun

das SiebbeinSubstantiv

kość skroniowa (anatomia, anatomiczny) parzysta kość położona po bokach i u dołu mózgoczaszki, ochronna dla ucha;
noun

das Schläfenbein [des Schläfenbein(e)s; die Schläfenbeine]Substantiv

kość strzałkowa (anatomia, anatomiczny) kość po stronie bocznej goleni, łącząca się z piszczelą;
noun

Wadenbein | FibulaSubstantiv

kość szczękowa phrase

der Oberkiefer [des Oberkiefers; die Oberkiefer]Phrase

kość słoniowa (zoologia, zoologiczny) materiał pochodzący z zębów dużych ssaków: słonia, morsa, hipopotama, narwala;
noun

das Elfenbein [des Elfenbein(e)s; die Elfenbeine]Substantiv

kość udowa noun

der Oberschenkelknochen [des Oberschenkelknochens; die Oberschenkelknochen]Substantiv

kość łokciowa noun

die Elle [der Elle; die Ellen]Substantiv

kość łonowa noun

das Schambein [des Schambein(e)s; die Schambeine]Substantiv

aroganckość (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest aroganckie; cecha tych, którzy są aroganccy
noun

die Arroganz, die Anmaßung, der HochmutSubstantiv

azjatyckość (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest azjatyckie; cecha tych, którzy są azjatyccy
noun

AsianitätSubstantiv

bliskość noun
dobre stosunki międzyludzkie

die Nachbarschaft [der Nachbarschaft; die Nachbarschaften]Substantiv

bliskość noun
niewielkie oddalenie w przestrzeni, mały dystans między danymi obiektami

die Nachbarschaft [der Nachbarschaft; die Nachbarschaften]Substantiv

boskość noun
boski charakter czegoś

die Göttlichkeit [der Göttlichkeit; —]Substantiv

cierpkość noun
cecha tego, co ma kwaskowaty smak

die Bitterkeit [der Bitterkeit; die Bitterkeiten]Substantiv

dwójakość phrase

die Ambivalenz [der Ambivalenz; die Ambivalenzen]Phrase

dzikość noun
cecha tego, co jest dzikie, nieokiełznane, nieoswojone

UngezähmtheitSubstantiv

gładkość noun
cecha tego, co jest gładkie

die Glätte [der Glätte; —]Substantiv

głębokość noun
odległość od powierzchni lub poziomu czegoś w dół, do dna lub w głąb, do wnętrza

die Tiefe [der Tiefe; die Tiefen]Substantiv

jakość noun
wartość, rodzaj, stan czegoś; zalety przedmiotu świadczące o jego użyteczności, wartości, porządnym wykonaniu

die Qualität [der Qualität; die Qualitäten]Substantiv

krzepkość noun
cecha tego, kto jest krzepki, pełen tężyzny

Robustheit | StärkeSubstantiv

królewskość noun
cecha tego co królewskie

KönigschaftSubstantiv

lepkość (fizyka, fizyczny) tarcie pomiędzy poruszającymi się względem siebie warstwami cieczy lub plastycznego ciała stałego
noun

Viskosität | ZähigkeitSubstantiv

lepkość noun
zdolność lepienia się, bycie kleistym

die Klebrigkeit [der Klebrigkeit; —]Substantiv

ludzkość noun
natura człowieka, która jest utożsamiana z dobrymi cechami ludzi

die Menschlichkeit [der Menschlichkeit; die Menschlichkeiten]Substantiv

ludzkość noun
ród ludzki; ogół, suma ludzi na świecie

die Menschheit [der Menschheit; —]Substantiv

marskość (medycyna, medyczny) stwardnienie narządu i związane z tym upośledzenie jego czynności
noun

die Zirrhose [der Zirrhose; die Zirrhosen]Substantiv

meksykańskość (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) cecha tego, co meksykańskie; meksykański charakter czegoś
noun

Mexikanischkeit | MexikanitätSubstantiv

miękkość noun
cecha tego, co jest miękkie w dotyku

die Sanftmut [der Sanftmut; —]Substantiv

męskość (antropologia, antropologiczny) zbiór cech uważanych za typowe dla mężczyzny;
noun

die Männlichkeit [der Männlichkeit; —]Substantiv

12