Polish-German dictionary »

język niemiecki meaning in German

PolishGerman
język staro-wysoko-niemiecki phrase

das Althochdeutsch [des Althochdeutsch/Hochdeutschs; —]Phrase

język średnio-wysoko-niemiecki noun

das Mittelhochdeutsch [des Mittelhochdeutsch(s), des Mittelhochdeutschen; —]Substantiv

język (anatomia, anatomiczny) mięsień znajdujący się w jamie ustnej lub gębowej, pełniący funkcję narządu smaku, ułatwiający jedzenie, a u ludzi także mówienie;
noun

Zunge | SpracheSubstantiv

język (informatyka, informatyczny) zbiór rozkazów i reguł ich łączenia sterujących pracą komputera;
noun

Sprache | ZungeSubstantiv

język (językoznawstwo, językoznawczy) zbiór słów, reguł gramatycznych, zasad wymowy, idiomów, umożliwiający porozumiewanie się osób znających ten zbiór;
noun

Sprache | ZungeSubstantiv

język noun
część buta osłaniająca stopę pod sznurówką

die Zunge [der Zunge; die Zungen]Substantiv

język noun
część języka (1.2), obejmująca tylko terminy z jednej dziedziny wiedzy; (także, też) konkretny wariant danego języka (1.2), wydzielony geograficznie, środowiskowo lub stylistycznie

die Sprache [der Sprache; die Sprachen]Substantiv

niemiecki (językoznawstwo, językoznawczy) język używany w Niemczech, Austrii i części Szwajcarii (język niemiecki);
noun

Deutsch | deutschSubstantiv

niemiecki adjective
związany z Niemcami, dotyczący Niemców lub Niemiec

deutsch | DeutschAdjektiv

język wernakularny (językoznawstwo, językoznawczy) niestandardowy język określonej populacji;
noun

Vernakularsprache | VernakulärspracheSubstantiv

język prasłowiański

Protoslawisch

Język zachodniosłowiański

westslawische Sprache

język słowiański

slawische Sprache

język irlandzki adjective

Irisch [irischer; am irischsten]Adjektiv

Język serbski adjective

Serbisch [serbischer; am serbischsten]Adjektiv

język malgaski adjective

Madagassisch [madagassischer; am madagassischsten]Adjektiv

język tonalny

Tonsprache

język ojczysty (językoznawstwo, językoznawczy) język przyswojony jako pierwszy w otoczeniu, w którym się wychowuje;
noun

Muttersprache | ErstspracheSubstantiv

język angielski adjective

Englisch [englischer; am englischsten]Adjektiv

język syryjski adjective

Syrisch [syrischer; am syrischsten]Adjektiv

Język wu

Wu

język misyjny (językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język wybrany lub utworzony do prowadzenia w nim działalności misjonarskiej lub misyjnej
noun

MissionsspracheSubstantiv

język afrykanerski phrase

das Afrikaans [des Afrikaans; —] (aus niederländischen Dialekten entstandene Sprache der Buren in Südafrika)Phrase

język maltański phrase

das MaltesischPhrase

Język manx

Manx

język słoweński adjective

Slowenisch [slowenischer; am slowenischsten]Adjektiv

język beludżi adjective

BelutschischAdjektiv

język młodzieży phrase

die Jugendsprache [der Jugendsprache; die Jugendsprachen]Phrase

język sakralny (językoznawstwo, językoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) język tekstów i ceremonii religijnych
noun

SakralspracheSubstantiv

język ciała noun
ogół niewerbalnych komunikatów przekazywanych między ludźmi lub zwierzętami;

die Körpersprache [der Körpersprache; —]Substantiv

język potoczny noun

die Umgangssprache [der Umgangssprache; die Umgangssprachen]Substantiv

język książkowy phrase

die Literatursprache [der Literatursprache; die Literatursprachen]Phrase

język włoski adjective

Italienisch [italienischer; am italienischsten]Adjektiv

język laotański adjective

LaotischAdjektiv

język indoeuropejski

indoeuropäische Sprache

język literacki (językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom)
noun

Literatursprache | SchriftspracheSubstantiv

język etruski adjective

EtruskischAdjektiv

język pidżynowy (językoznawstwo, językoznawczy) mowa pomocnicza powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, charakteryzująca się uproszczoną strukturą gramatyczną i ograniczonym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako drugi język;
noun

Pidgin | PidginspracheSubstantiv

język monocentryczny (językoznawstwo, językoznawczy) język, któremu można przypisać tylko jedną formę standardową;
noun

monozentrische SpracheSubstantiv

język semicki

semitische Sprache