Polish-German dictionary »

imię meaning in German

PolishGerman
imię (przestarzałe, przestarzały) rzeczownik (imię rzeczowne), przymiotnik (imię przymiotne), liczebnik (imię liczbowe), zaimek lub imiesłów;
noun

Nomen | Namenwort | NennwortSubstantiv

imię noun
imię (1.1) i nazwisko

der Name [des Namens; die Namen]Substantiv

imię noun
indywidualna nazwa osoby i stworzeń wyższych (anioła, boga, diabła itd.), zwierzęcia, rośliny itp.;

Name | VornameSubstantiv

imię chrzcielne noun

der Taufname [des Taufnamens; die Taufnamen]Substantiv

imię chrzestne noun

der Taufname [des Taufnamens; die Taufnamen]Substantiv

imię męskie

Jungenname

imię własne noun

der Eigenname [des Eigennamens; die Eigennamen]Substantiv

imię żeńskie phrase

der Mädchenname [des Mädchennamens; die Mädchennamen]Phrase

kocimiętka (botanika, botaniczny) Nepeta, bylina o białych, niebieskie, różowe lub liliowych kwiatach zebranych na szczytach łodyg;
noun

KatzenminzeSubstantiv

mieć na imię verb
posiadać, nosić jakieś imię nadane aktem urodzenia

mit Vornamen heißenVerb

nosić imię (książkowy) mieć nazwę / imię po kimś, na czyjąś cześć
verb

benennen nachVerb

pieszczotliwe imię noun

der Kosename [des Kosenamens; die Kosenamen]Substantiv

w imię dla kogoś

im Namen

w imię ze względu na jakąś wartość

im Namen

w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańskie wezwanie rozpoczynające modlitwę
interjection

im Namen des Vaters, des Sohnes und des Heiligen GeistesInterjection