unken lengyelül

Német	Lengyel
unken [unkte; hat geunkt] Verb	krakaćverb wykrakaćverb
unken \| voraussagen Verb	rokowaćverb zapowiadać charakter czegoś co ma nastąpić, przewidywać coś
austrinken [trank aus; hat ausgetrunken] Verb	wypijaćverb wypićverb
betrunken \| besoffen Adjektiv	pijanyadjective pod wpływem alkoholu
der Betrunkener [ein Betrunkener; des/eines Betrunkenen, die Betrunkenen/zwei Betrunkene] Substantiv	pijanynoun osoba nietrzeźwa
die Betrunkenheit [der Betrunkenheit; —] Substantiv	pijaństwonoun nietrzeźwość, stan upojenia alkoholowego
die Dschunke [der Dschunke; die Dschunken] Substantiv	dżonka(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) drewniany statek handlowy lub rybacki używany w krajach Dalekiego Wschodu; noun
ertrinken [ertrank; ist ertrunken] Verb	tonąćverb tracić życie w wodzie, topić się topićverb tracić życie w płynie lub czymś grząskim
der Funke [des Funkens; die Funken] Verb	iskrzyćverb wyrzucać z siebie iskry iskrzyćverb wytwarzać iskry prądu elektrycznego
der Funke [des Funkens; die Funken] Substantiv	iskranoun rozżarzona cząstka płonącego ciała oddzielająca się od całości radiostacja nadawczo-odbiorczanoun
stinken [stank; hat gestunken] Verb	cuchnąćverb brzydko pachnieć, śmierdzieć śmierdziećverb wydzielać nieprzyjemny zapach
sinken [sank; ist gesunken] Verb	tonąćverb o ludziach: zapadać się pod wodę, nie umiejąc pływać tonąćverb zanurzać się pod wodę, znikając w niej
trinken [trank; hat getrunken] (auf mit Akkusativ) Verb	pićverb spożywać płyny
Trinken [trank; hat getrunken] (auf mit Akkusativ) Substantiv	picienoun spożywanie płynów
winken [winkte; hat gewinkt, gewunken] Verb	kiwaćverb machać np. ręką na pożegnanie lub powitanie kiwać rękąverb
die Spelunke [der Spelunke; die Spelunken] Substantiv	spelunanoun spelunkanoun licha knajpa
der Trunkenbold [des Trunkenbold(e)s; die Trunkenbolde] Substantiv	pijaczek(pogardliwie, pogardliwy) (zdrobniale) od: pijak noun
tränken \| betrunken machen \| zu trinken geben Verb	poićverb podawać napój
tunken [tunkte; hat getunkt] Verb	maczaćverb umoczyćverb
Unwissenheit \| Unkenntnis Substantiv	nieświadomośćnoun brak uświadamiania sobie lub wiedzy o czym

↑

unken lengyelül

Korábban kerestél rá

Online szótárak

Érdekelhet még