kacke lengyelül

Német	Lengyel
kacken [kackte; hat gekackt] Verb	nasraćverb
abkacken	schrzanić spieprzyć
der Korinthenkacker [des Korinthenkackers; die Korinthenkacker] Substantiv	człowiek, który dzieli włos na czworonoun człowiek upierdliwynoun upierdliwiecnoun
Scheiße \| Kacke Substantiv	gówno(wulgarnie, wulgaryzm) (przenośnie, przenośnia) coś brzydkiego, bezwartościowego noun gówno(wulgarnie, wulgaryzm) odchody stałe, kał noun
scheißen \| kacken Verb	srać(wulgarnie, wulgaryzm) (pejoratywnie, pejoratywny) (anatomia, anatomiczny) wypróżniać się przez otwór odbytniczy verb

Korábban kerestél rá