tisch (m) znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Tisch [des Tisches; die Tische] Substantiv | stół(branża meblarka, meblarstwo, meble) mebel z podpartym na nogach blatem, służący zwykle do spożywania posiłków lub pracy; stolik(gastronomia) stół z siedzeniami przygotowany dla klientów w restauracji, barze stolik(termin karciany) w brydżu: karty partnera rozgrywającego, rozłożone na stole i widoczne dla wszystkich |
| der Tisch [des Tisches; die Tische] Adjektiv | stołowyadjective |
| Tischchen | Tischlein Substantiv | stolik(zdrobniale) od stół |
| die Tischdecke [der Tischdecke; die Tischdecken] Substantiv | serwetanoun |
| Tischdecke | Tischtuch | Decke Substantiv | obrusnoun |
| Tischfußball | Kicker Substantiv | piłkarzykinoun |
| Tischgenosse Substantiv | współbiesiadniknoun |
| Tischgenosse Adjektiv | komensalnyadjective |
| der Tischläufer [des Tischläufers; die Tischläufer] Substantiv | bieżniknoun |
| Tischlein Substantiv | stoliczek(zdrobniale) od stolik; mały stolik |
| der Tischler [des Tischlers; die Tischler] Substantiv | stolarz(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik wykonujący przedmioty z drewna: meble, elementy budowlane itp., osoba zajmująca się stolarstwem; |
| die Tischlerei [der Tischlerei; die Tischlereien] Substantiv | stolarka(budownictwo) ogół drewnianych elementów budowlanych |
| Tischlerei | Tischlerhandwerk Substantiv | stolarka(potocznie, potoczny) rzemiosło stolarskie |
| die Tischplatte [der Tischplatte; die Tischplatten] Substantiv | blat stołunoun |
| das Tischtennis [des Tischtennis; —] Substantiv | ping-pongnoun tenis stołowy(sport, sportowy) gra polegająca na odbijaniu paletkami plastikowej piłeczki na stole przedzielonym rozpiętą na nim siatką; |
| der Tischtennisschläger [des Tischtennisschlägers; die Tischtennisschläger] Substantiv | |
| abatisch | |
| abderitisch Adjektiv | abderycki(geografia, geograficzny) związany z Abderą, dotyczący Abdery, pochodzący z Abdery |
| abgöttisch [abgöttischer; am abgöttischsten] Adjektiv | bałwochwalczyadjective |
| abgöttisch [abgöttischer; am abgöttischsten] Adverb | bałwochwalczoadverb |
| abiotisch Adjektiv | abiotycznyadjective |
| Abolition | abolitionistisch Adjektiv | abolicyjny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) związany z abolicją, dotyczący abolicji |
| abolitionistisch Adjektiv | abolicjonistycznyadjective |
| abrahamitische Religion | |
| absolut | absolutistisch Adjektiv | absolutystyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu (ustroju państwowego) |
| absolutistisch Adjektiv | absolutystyczny(filozofia, filozoficzny) nacechowany absolutyzmem (doktryną filozoficzną) |
| abstrakt | abstraktionistisch Adjektiv | abstrakcjonistyczny(sztuka) związany z abstrakcjonizmem |
| achromatisch [achromatischer; am achromatischsten] Adjektiv | achromatyczny(fizyka, fizyczny) o układzie optycznym: niedający rozczepienia na barwy widmowe |
| adiabatisch Substantiv | adiabata(fizyka, fizyczny) krzywa odzwierciedlająca proces adiabatyczny |
| adiabatisch Adjektiv | adiabatyczny(fizyka, fizyczny) taki, który przebiega bez wymiany ciepła z otoczeniem |
| adriatisch Adjektiv | adriatyckiadjective |
| Adriatischer Stör Substantiv | jesiotr adriatycki(ichtiologia, ichtiologiczny) Acipenser naccarii Bonaparte, dwuśrodowiskowa ryba z rodziny jesiotrowatych; |
| Adriatisches Meer | Adria | Adriasee Substantiv | Morze Adriatyckie(geografia, geograficzny) basen morski pomiędzy Półwyspem Apeniński a Półwyspem Bałkańskim, północne odgałęzienie Morza Śródziemnego; |
| adventistisch | Adventist Adjektiv | adwentystyczny(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z adwentystami, dotyczący adwentystów |
| aerotherapeutisch Adjektiv | aeroterapeutyczny(medycyna, medyczny) związany z aeroterapią |
| aerotisch Adjektiv | aerotycznyadjective |
