panik znamená v Polsčina

Nemčina	Polsčina
die Panik [der Panik; die Paniken] Substantiv	popłochnoun nagły strach, który wywołuje nieracjonalne zachowanie, obezwładnia
Panikverkauf	sprzedaż panikarska
in Panik geraten Verb	panikowaćverb wpadać w panikę
Stampede \| Panik Substantiv	panikanoun nagły, nierzadko bezpodstawny strach, przerażenie (często dotyczy grup ludzi, tłumu)

História vyhľadávania