Nemčina-Polsčina slovník »

eid znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
barmherzig | mitleidig Adjektiv

litościwyadjective
pełen litości, mający litość

Bedauern | Trauer | Leid Substantiv

żalnoun
negatywny stan emocjonalny spowodowany doznaną stratą;

beidäugig Adjektiv

dwuocznyadjective
pozwalający na obserwowanie dwojgiem oczu

beidbeinig

obunożny

beide Zahlwort

obanumeral
dwa konkretne przedmioty lub zwierzęta, określone rzeczownikiem rodzaju męskiego; i jeden, i drugi

obajnumeral
dwie konkretne osoby określone rzeczownikiem rodzaju męskoosobowego; i jeden, i drugi

obojenumeral

beiderseits Adverb

obustronnieadverb

po obydwu stronachadverb

z obydwu stronadverb

beidhändig Adjektiv

oburęcznyadjective
posługujący się z równą sprawnością obiema rękami

beidseitig | doppelseitig Adjektiv

obustronnyadjective
występujący po obydwu stronach

das Beileid [des Beileid(e)s; —] Substantiv

wyrazynoun

bekleiden [bekleidete; hat bekleidet] Verb

piastowaćverb

sprawowaćverb
wypełniać obowiązki, pełnić funkcję

ubraćverb

beleidigen [beleidigte; hat beleidigt] Verb

pastwić sięverb
znęcać się, postępować okrutnie z kimś lub z czymś

razićverb

beleidigen | kränken Verb

dotykać(przenośnie, przenośnia) sprawiać komuś przykrość, urażać kogoś
verb

obrażaćverb
sprawiać komuś przykrość

beleidigend | erniedrigend Adverb

obraźliwieadverb
w sposób sprawiający przykrość

beleidigend | verunglimpfend | ehrenrührig Adjektiv

uwłaczającyadjective
przynoszący ujmę

die Beleidigung [der Beleidigung; die Beleidigungen] Substantiv

obelganoun
obraźliwe słowo skierowane do kogoś

obrazanoun
urażenie czyjejś godności osobistej

zniewaganoun
upokorzenie, obrażenie, znieważenie kogoś poprzez krzywdzące, niesprawiedliwe słowa lub czyn;

Beleidigung | Kränkung Substantiv

dyshonor(książkowy) ujma dla honoru
noun

berauschend | betörend | leidenschaftlich | rauschend Adjektiv

upojny(książkowy) taki, który wywołuje upojenie
adjective

bescheiden [beschied; hat beschieden] Adjektiv

skromnyadjective
niemający potrzeby wyróżniania się

skromnyadjective
niewielki

bescheiden | demütig | unerwürfig | untertänig Adjektiv

pokornyadjective
nie wywyższający się, skromny

die Bescheidenheit [der Bescheidenheit; —] Substantiv

skromnośćnoun
cecha kogoś, kto nie wywyższa się i nie dba o rozgłos i uznanie innych

Bescheidenheit | Demut Substantiv

pokoranoun
świadomość własnych ograniczeń i słabości skłaniająca do niesprzeciwiania się życiowym koniecznościom

beschließen | entscheiden | bestimmen | festlegen | festsetzen Verb

decydowaćverb
podejmować decyzję, postanawiać o czymś

beschneiden Verb

obrzezać(książkowy) u mężczyzn: dokonać zabiegu usunięcia części napletka w celach leczniczych, higienicznych bądź estetycznych, a u żydów, muzułmanów oraz niektórych ludów afrykańskich i australijskich także ze względów rytualnych
verb

Beschneidung | Zirkumzision Substantiv

obrzezanie(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (medycyna, medyczny) zabieg częściowego usunięcia napletka ze względów rytualnych, religijnych, leczniczych, higienicznych bądź estetycznych;
noun

beschützen | verteidigen Verb

bronićverb
stawać w obronie kogoś lub czegoś; wstawiać się za kimś; czymś, być czyimś obrońcą

die Besenheide [der Besenheide; —] Substantiv

wrzosiec(botanika, botaniczny) Erica (Ericaceae) L., krzew z rodziny wrzosowatych o zimozielonych liściach;
noun

Beutelschneiderei Substantiv

rozbój na równej drodzenoun
bezprawie, rabunek

rozbój na równej drodzenoun
o jawnym, oczywistym wyzysku

rozbój w biały dzieńnoun
o jawnym, oczywistym wyzysku

123