Nederlands | Engels |
---|---|
kruim substantief {n} | crumb [crumbs](soft internal portion of bread) |
kruimel substantief {m} | crumb [crumbs](small piece of biscuit, cake, etc) |
kruimeldeeggebak substantief {n} | shortcrust pastry(pastry without leavening agent) |
kruimeldief substantief {m} | pilferer [pilferers](one who pilfers) |
kruimeldiefstal substantief {m} | pilferage(theft) |
rookruimte substantief {f} | smoking room(room designated for smokers) |
verkruimelen werkwoord | crumble [crumbled, crumbling, crumbles](to fall apart) |