Nederlands-Duits woordenboek »

stapel betekenis in Duits

NederlandsDuits
stapel werkwoord

verrücktVerb

stapel substantief

die Menge [der Menge; die Mengen]Substantiv

die Werft [der Werft; die Werften]Substantiv

stapel bijvoeglijk naamwoord

irre [irrer; am irrsten]Adjektiv

toll [toller; am tollsten]Adjektiv

wahnsinnig [wahnsinniger; am wahnsinnigsten]Adjektiv

stapel m

der Haufen [des Haufens; die Haufen]Substantiv

der Stapel [des Stapels; die Stapel]Substantiv

stapelen v

aufstapeln [stapelte auf; hat aufgestapelt]Verb

häufen [häufte; hat gehäuft]Verb

brandstapel m

der Scheiterhaufen [des Scheiterhaufens; die Scheiterhaufen]Substantiv

opeenstapelen v

aufstapeln [stapelte auf; hat aufgestapelt]Verb

häufen [häufte; hat gehäuft]Verb

opstapelen v

aufstapeln [stapelte auf; hat aufgestapelt]Verb

häufen [häufte; hat gehäuft]Verb

vanstapellopen v

fahren [fuhr; hat/ist gefahren] (über +AKK)Verb

gehen [ging; ist gegangen]Verb

treten [trat; hat/ist getreten]Verb

veestapel substantief

die Herde [der Herde; die Herden]Substantiv

der SenneSubstantiv

die Trift [der Trift; die Triften]Substantiv

veestapel o

das Vieh [des Viehes, des Viehs; —]Substantiv