Nederlands-Duits woordenboek »
dubbel betekenis in Duits
| Nederlands | Duits |
|---|---|
| dubbel bijvoeglijk naamwoord | doppeltAdjektiv zweifachAdjektiv |
| dubbelhartig bijvoeglijk naamwoord | falschAdjektiv heimtückisch [heimtückischer; am heimtückischsten]Adjektiv hinterlistig [hinterlistiger; am hinterlistigsten]Adjektiv treulosAdjektiv |
| tiendubbel bijvoeglijk naamwoord | zehnfachAdjektiv |
| verdubbelen v | verdoppeln [verdoppelte; hat verdoppelt]Verb |
