Lengyel | Német |
---|---|
rzecznik (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (urzędowy) osoba występująca, przemawiająca w czyimś imieniu, reprezentująca publicznie jakiegoś wysokiego rangą urzędnika lub instytucję; noun | Wortführer | SprecherSubstantiv |
rzecznik prasowy noun osoba odpowiedzialna w firmie, urzędzie lub instytucji za kontakty z prasą | der Pressesprecher [des Pressesprechers; die Pressesprecher]Substantiv |
jako orzecznik adjective | prädikativAdjektiv |
orzecznik (językoznawstwo, językoznawczy) nieczasownikowa część orzeczenia imiennego; noun | das Attribut [des Attribut(e)s; die Attribute]Substantiv |
orzecznik phrase | das Prädikativum [des Prädikativums; die Prädikativa]Phrase |
orzecznikowy (gramatyka) związany z orzecznikiem, dotyczący orzecznika adjective | prädikativAdjektiv |